مسخ
در برخی روایات مسخ به عنوان یکی از علائم ظهور نام برده شده است. مسخ به معنای دگرگونی سیرت و صورت است آن چنان که صورت انسانی تبدیل به صورت خوک یا میمون یا حیوان دیگر شود. این نشانه ممکن است در سال‌های پیش از ظهور یا در همان سال ظهور اتفاق بیفتد.
مقدمه
از اموری که تقریباً حتمی الوقوع است ظهور مسخ است. مَسخ به معنای دگرگونی سیرت و صورت است؛ یعنی اینکه صورت انسانی تبدیل به صورت خوک یا میمون یا حیوان دیگر شود و ممکن است که در سال‌های پیش از سال ظهور تحقق یابد یا در همان سال ظهور اتفاق افتد.
روایاتی مبنی بر وقوع مسخ به عنوان نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع) وجود دارد مانند: رسول اکرم(ص) فرمودند: «در آخر امت من و قبل از قیامت، مسخ شدن و به زمین فرو رفتن و افکنده شدن (در دریا) رخ می‌دهد» و نیز فرمودند: «از این امت نیز، گروهی مسخ می‌شوند و به صورت‌های گوناگون در می‌آیند، یکی از این گروه طبقه دانشمندان درباری است و دیگری اهل لهو و لعب».
البته، روایتی از امام کاظم(ع) نقل شده است که فرمودند: «و مسخ در بین دشمنان حق اتفاق می‌افتد» و در امت اسلامی واقع نخواهد شد و لذا این امت را "امت مرحومه" نامیدهاند. ولی، نمی‌توان به این یک روایت عمل کرد و روایات فراوان دیگر را نادیده گرفت.
نتیجه‌گیری: در نتیجه با توجه به روایات وارد شده یکی از علایم ظهور، مسخ است که یا در سال‌های پیش از سال ظهور تحقق می‌یابد یا در همان سال ظهور اتفاق می‌افتد[۱].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴.