تقلید

مقدمه

تقلید در اندیشه و عقیده

تقلید در عمل به احکام شرعی

تقلید؛ یعنی گردن نهادن به حکم و دستور فقها در مسائل دینی. همچنان که مردم در مسائل تخصّصی مانند پزشکی، میکانیکی، بنّایی، به طبیب و میکانیکی و بنّا مراجعه می‌کنند، در مسائل دینی هم باید به متخصّص رجوع کرد. کارشناسان مسائل دین را مجتهد و فقیه می‌گویند و رجوع به آنان را تقلید.

مجتهدی که در احکام دین به نظر او عمل می‌کنند "مرجع تقلید" نام دارد. معمولا دیدگاه‌ها و نظرهای مراجع تقلید در کتابی به نام "توضیح المسائل" یا "رسالة عملیّه" منتشر می‌شود. یک مسلمان وقتی به سنّ تکلیف و بلوغ می‌رسد، باید در احکام شرعی از یک مجتهد جامع الشرایط تقلید کند. تقلید در مسائل فروع دین و احکام است و در مسائل اعتقادی و اصول دین نمی‌توان تقلید کرد و هر کس باید با دلیل و فکر، عقاید دینی را پذیرفته باشد.

در دوران حضور پیامبر و امامان، مسائل دینی را از آنان می‌پرسیدند، ولی در عصر غیبت امام زمان (ع) به دستور خود آن حضرت، در مسائل دین باید سراغ فقهای اسلام رفت و از آنان تقلید کرد ^[۱].