آل الله
مقدمه
از آنجا که قریش، در خانۀ خدا و کلیددار و سرپرست کعبه بودند و امور مسجد الحرام به دست آنان بود، آل اللّه نامیده مى‌شدند. به فرمودۀ حضرت صادق (ع): «إِنَّمَا سُمُّوا آلِ اللَّهِ لِأَنَّهُمْ فی بیت اللَّهِ الْحَرَامِ»[۱] به خاندان پیامبر خدا (ص) نیز آل اللّه گفته شده و خود اهل بیت (ع)، با این عنوان از خویش یاد کرده‌اند، چون انتساب شدید به خدا و دین دارند و دودمان خدایى محسوب مى‌شوند. در زیارتنامه‌هاى اهل بیت، خطاب «السَّلَامُ علیکم یا آلِ االله» آمده است، حسین بن على (ع) نیز دودمان پیامبر را آل خدا نامیده است: «نَحْنُ آلُ اللَّهِ وَ وَرَثَةِ رَسُولَهُ»[۲] مرحوم علامه امینى مکرّر هنگام یادکرد از فضایل خاندان رسالت، از آنان با عنوان آل اللّه یاد کرده است[۳].
در زیارت نیمه رجب امام حسین نیز می‌خوانیم: «السَّلَامُ علیکم یا آلِ االله» که به عنوان زیارت اربعین هم نقل شده است. این، بخاطر شدت ارتباط و انتساب عترت پیامبر و امام حسین با خداوند و دین اوست و گویاخدایی‌اند و از دودمان خدا. تعبیر آل الله را جابر بن عبدالله انصاری هنگام حضور بر سر مزار حسین بن علی در اربعین شهادتش در زیارتی که خوانده، به کار برده است. به قریش نیز آل الله می‌گفته‌اند، زیرا در خانه توحید و مسجد الحرام بودند و با خانه خدا مرتبط بودند. امام صادق (ع) می‌فرماید: «أَنَّما سَمَّوْا آلِ اللَّهُ، لا نَهِمُ فی بیت اللَّهِ الْحَرَامِ»[۴] به‌ویژه که عظمت قریش با تولد پیامبر اسلام در میان آنان افزایش یافت و با بعثت آن رسول خدا (ص)، انتسابشان به خداوند افزون‌تر شد و عظمت قریش فی العرب و سموا آل الله[۵].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۱۵ ص ۲۵۸.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۱۱ و ۱۸۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳.
- ↑ بحار ج ۱۵ ص ۲۵۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۹.