ابن ابی‌الفوارس
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوالفتح محمد بن احمد بن محمد بغدادی، مشهور به ابن ابی الفوارس در سال ۳۳۸ه در بغداد به دنیا آمد و در قسمت شرقی آنجا سکونت می‌‌کرد. [۱] وی ابتدا در سال ۳۴۶ه از عالم بزرگ عراق ابوبکر احمد بن سلیمان بن حسن نجار حدیث شنید؛ [۲] سپس برای کسب دانش بیشتر به شهرهای بصره، فارس، اصفهان و خراسان سفر کرده و از ابوبکر محمد بن حسن نقاش، ابوعلی بن صواف و ابوالحسن علی بن محمد بن عیسی جکانی و عده‌ای دیگر بهره‌های علمی فراوانی برد. رجال‌نویسان اهل سنت وی را فاضل، محقق، محدثی موثق، آگاه به علم قرائت‌ها، دارای معرفت و شناخت به علوم، دارای حافظه‌ای قوی و برتر از استادان معاصر خودش توصیف کرده‌اند. او در مسجد جامع رصافه بغداد به تدریس و املای حدیث می‌‌پرداخت. هبه اللّه بن حسن طبری، ابوسعد مالینی، صالح بن احمد قیراطی و بسیاری از دانش‌پژوهان از شاگردان او به شمار می‌‌آمدند[۳] و علم قرائت قرآن را از حسین بن احمد هروی آموخت. قاسم هذلی علم قرائت را از وی آموخته است.[۴] مذهب او را به دلیل ذکر نامش در طبقات الشافعیه[۵] می‌‌توان شافعی دانست. وی از لحاظ اخلاقی مردی امانتدار و درستکار بود. او احادیث فراوانی را جمع‌آوری نمود و به خط خود نوشت[۶] و از مصنفین عصر خود به شمار می‌‌آمد. [۷] کتاب ذکر اسماء من اتفق علیه البخاری و مسلم تألیف اوست. [۸] او در سال ۴۱۲ه در بغداد از دنیا رفت و در باب حرب نزدیک قبر احمد حنبل به خاک سپرده شد[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲ و ۳۵۳.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۲۲۳.
- ↑ الارشاد فی معرفة علماء الحدیث ۷۲ و ۳۳۵.
- ↑ غایة النهایة ۲ / ۷۹.
- ↑ طبقات الشافعیة الکبری ۴ / ۲۹، ۱۲۲، ۱۵۷ و ۵ / ۱۳۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲.
- ↑ تاریخ الاسلام ۲۸ / ۳۰۲ و ۳۰۳.
- ↑ معجم المؤلفین ۹ / ۱۴؛ المستدرک علی معجم المؤلفین ۵۹۸.
- ↑ تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص۲۹۷.