فلسفه خاتمیت و امامت (مقاله)
فلسفه خاتمیت و امامت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی فلسفه خاتمیت و امامت می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۳ صفحه‌ای به قلم حسن رضایی‌مهر نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۴۷، آبان ۱۳۸۴) منتشر گشته است[۱].
| فلسفه خاتمیت و امامت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسن رضایی‌مهر |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوماهنامه رواق اندیشه |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | آبان ۱۳۸۴ |
| شماره | ۴۷ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۱۱ تا ۱۲۳ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده این مقاله می‌نویسد: «آقای سروش در سخنانی فقه را تکلیف گردونه حق گرا خوانده و در مقابل، جهان مدرن را با این ویژگی که آدمی را محق می‌داند نه مکلف، حق‌گرا دانسته است. ایشان با استناد به تعبیر اقبال لاهوری در فلسفه خاتمیت، اعتقاد به امامت و مهدویت را آن چنان که در شیعه مطرح است، در تعارض با خاتمیت دانسته است».
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
