ابراهیم بن هشام

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابراهیم بن هشام در سند ۱ روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از بصائر الدرجات دیده می‌شود:

«حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي عِمْرَانَ[۱] عَنْ يُونُسَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ S إِنَّ سَلَمَةَ بْنَ كُهَيْلٍ يَرْوِي فِي عَلِيٍّ S شَيْئاً قَالَ مَا هِيَ قُلْتُ حَدَّثَنِي أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ كَانَ مُحَاصِراً أَهْلَ الطَّائِفِ وَ أَنَّهُ خَلَا بِعَلِيٍّ S يَوْماً فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ عَجَباً لِمَا نَحْنُ فِيهِ فَإِنَّهُ يُنَاجِي هَذَا الْغُلَامَ مُنْذُ الْيَوْمِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ a مَا أَنَا بِمُنَاجِي لَهُ إِنَّمَا يُنَاجِي رَبَّهُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ S إِنَّمَا هَذِهِ أَشْيَاءُ نَعْرِفُ بَعْضَهَا مِنْ بَعْضٍ»[۲].

عنوان ابراهیم بن هشام در سند یادشده مصحف ابراهیم بن هاشم است، به چند دلیل:

  1. در منبع اصلی یعنی بصائر الدرجات[۳] و اختصاص[۴] شیخ مفید، ابراهیم بن هاشم به جای ابراهیم بن هشام ثبت شده است.
  2. ملاحظه اسناد دیگر در بصائر الدرجات، وقوع تصحیف را تأیید می‌کند، چون عبارت "ابراهیم بن هاشم عن یحیی بن أبی عمران عن یونس" در اسناد بصائر الدرجات[۵] فراوان دیده می‌شود.
  3. در مشیخه شیخ صدوق آمده است: و ما کان فیه عن یحیی بن أبی عمران فقد رؤیته عن محمد بن علی ماجیلویه عن علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن یحیی بن أبی عمران، و کان تلمیذ یونس بن عبدالرحمن[۶].

مراد از «ابراهیم بن هاشم»، «ابراهیم بن هاشم قمی» پدر علی بن ابراهیم قمی است.[۷]

منابع

پانویس

  1. مصحف یحیی بن أبی عمران است.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۸، ص۲۳۳ به گزارش از بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۱۰، ح۲.
  3. ر. ک: بصائر الدرجات، ج۱، ص۴۱۰، ح۲.
  4. ر. ک: الاختصاص، ص۳۲۷.
  5. ر. ک: بصائر الدرجات، ج۱، ص۶ (ح۴)، ۸ (ح۱)، ۱۱۰ (۸)، ۱۱۶ (ح۹)، ۱۳۸ (ح۱۲)، ۱۴۵ (ح۱۵)؛ و....
  6. من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۴۵۰ – ۴۵۱.
  7. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۱ ص ۵۸۹-۵۹۰.