مثنوی‌های ولایی
مقدمه
بهره‌گیری از شعر در قالب‌های مختلف آن و سرودن مدایح علوی، یکی از راه‌های ترویج فضایل اهل بیت و فرهنگ شیعی بوده است. برخی از شاعران، مضامین امامت، ولایت، زندگی حضرت علی(ع)، جنگ‌ها و معجزات و کرامات آن حضرت را در قالب "مثنوی" سروده‌اند. در کتاب الذّریعه (ج ۱۹، واژه مثنوی) نام برخی از آنها دیده می‌شود، همچون مثنوی اسرار الولایة، اسرار الأنوار، انوار الولایة، جذبه حیدری، حربه حیدری، حمله حیدری، صولت حیدری، غزوات حیدری، خلافت‌نامه حیدری، درّ نجف، مظهر العجائب، ولایت‌نامه، هفت‌خوان حیدری. توضیح هریک از اینها در جای خودش در مجلدات همان کتاب آمده است. این گوشه‌ای از انعکاس فضایل امیر مؤمنان(ع) در آثار شعری شاعران فارسی‌گوی است که در مثنوی‌نامه‌های آنان آمده است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۲۹.