بحث:استضعاف
مقدمه
- مستضعف یعنی ضعیف شده، به ضعف کشانده شده، در ناتوانی نگه داشته شده، کسی که به دیده حقارت به او بنگرند، محروم و مظلوم. مستضعفین به مردم ستمدیده و محرومی گفته می‌شود که طاغوت‌ها و حکومت‌های خودکامه، آنان را در محرومیت نگه می‌دارند و از آنان کار می‌کشند. به کار ظالمانه آنان "استضعاف" گفته می‌شود. در مقابل آنان مستکبرین قرار دارند.
- مستضعفین دو گونه‌اند: مستضعف فکری و مستضعف سیاسی. سیاسی همان بود که اشاره شد، مستضعف فکری کسی است که حق و راه ایمان را نمی‌شناسد و در ناآگاهی قرار دارد و فکرش به جایی نمی‌رسد، یا نسبت به دین و وظایف دینی خود جاهل است و در محیط‌های محروم و بدون دسترسی به عالمان دینی به سر می‌برد و قادر بر انجام وظایف دینی نیست.
- در برخی روایات، از ائمه معصومین هم با عنوان مستضعفین یاد شده، چون ظالمان حق آنان را غصب کردند و آنان را در ضعف و ناتوانی و بر کنار از هدایت جامعه قرار دادند.
- قرآن از اراده الهی مبنی بر به پیشوایی رساندن مستضعفان جهان و وارث شدن آنان نسبت به دنیا سخن می‌گویند: ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ﴾[۱] و در روایات، این آیه به عصر ظهور امام زمان تفسیر شده است که مؤمنانِ تحقیر شده به پیشوایی جهان می‌رسند[۲].
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند منّت گذاریم» سوره قصص، آیه ۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۰۹.