حماة الوحی (کتاب)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
حماة الوحی ترجمه عربی کتاب پاسداران وحی است که به زبان فارسی توسط محمد فاضل لنکرانی و شهاب‌الدین اشراقی نوشته شده و به تحقیق درباره مسائل و شرایط امامت می‌پردازد. این کتاب به کوشش عبد‌الرحیم الحمدانی به عربی ترجمه شده و توسط مرکز فقه الائمه الاطهار(ع) چاپ گردیده.[۱]
| حماة الوحی | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد فاضل لنکرانی و شهاب‌الدین اشراقی |
| مترجم | عبد‌الرحیم الحمدانی |
| موضوع | امامت، علم امام، اثبات خلافت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار(ع)|انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار(ع)]][[رده:انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار(ع)]] |
| محل نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۸۴ ش |
| شابک | ۹۶۴۷۷۰۹۲۱۹ |
| شماره ملی | ۱۱۶۵۹۵۸ |
درباره کتاب
نویسندگان با اشاره به ضرورت وجود حجت و نیاز به اهل‌بیت(ع)، ابتدا به تفصیل امامت و خلافت را از دیدگاه قرآن کریم بررسی نموده و اهمیت این موضوع را نشان داده‌اند. سپس، از میان همین آیات و نیز روایات تفسیری شرایط و دلایل امامت را توضیح میدهند. آنان در هر بحث ابتدا مباحث تفسیری و داستان‌های پیامبران را تحلیل و برداشت‌های خود را مطرح میسازند. در این کتاب به تفصیل درباره خلافت امام علی(ع)، علم امام و نشانههایی از علم غیب ائمه اطهار بحث شده است.[۱]
فهرست کتاب
- آموزه امامت، فعال‌ترین حوزه فکری مسلمانان؛
- ضرورت وجود امام در هر عصر و روزگار؛
- مهم‌ترین [[نقش دینی امام]؛
- حدیث ثقلین؛
- چراغ مرده کجا، شمع آفتاب کجا!؛
- مقدمه؛
فصل یکم: آیه اولی الامر
- صاحبانِ امر کیانند؟
- تحقیقی دوباره درباره «اولوا الامر»؛
- نگاهی گذرا به روایات.
فصل دوم: آیه ولایت
- بررسی پاره‌ای از روایات.
فصل سوم: امامت ابراهیم(ع)
- درخواست‌های ابراهیم.
فصل چهارم: رهبری و فرماندهی طالوت
فصل پنجم: آیه اصطفاء (به گزینی)
- آل ابراهیم کیانند؟
فصل ششم: امامت و آگاهی از علمِ غیب
- نگاهی به آیات غیب؛
- علم امام (ع)؛
- برخورداری از علم غیب در قلمرو امور شخصی و اجتماعی؛
- اهل‌بیت نیز، از دانش غیب برخوردارند؛
- بررسی پاره‌ای از روایات؛
- چرا باید در شگفت بود؟
فصل هفتم: عاشورا و امام حسین(ع)
- خطاهای اساسی نویسنده کتاب شهید جاوید:
- خطای نخست؛
- خطای دوم؛
- خطای سوم؛
- یک پرسش؛
- مشکل اساسی نویسنده؛
- امام (ع) نمی‌داند کارش به کجا می‌انجامد؛
- مسائل اعتقادی در حوزه دانش کلام است و نه تاریخ؛
- و اما تاریخ طبری؛
- ناکجا آباد؛
- نتیجه پیش گفته‌ها؛
- پایان کار امام جز خسارت نبود؛
- تأکیدی بر مدعای ما؛
- نتیجه دیدارها و گفت و گوها؛
- نکته‌ها؛
- فرضی دیگر؛
- گذری بر احادیث اهل‌بیت (ع)؛
- آن چه خدای خواهد، همان شود! ؛
- قصه ماست که در هر سر بازار بماند؛
- گفت و گوی حبیب بن مظاهر و میثم تمار؛
- بنی‌هاشم از شهادت امام حسین (ع) آگاه بودند؛
- آیا شهادت امام حسین(ع) خسارت بود؟
- جهاد در اسلام؛
- نتایج و آثار شهادت امام حسین(ع)؛
- شهادت امام در جهان اسلام دو تأثیر اساسی گذاشت؛
- و اما تأثیر دوم در دراز مدت؛
- آیا قیام حسین (ع) دفاع شخصی بود؟
- تبیین دوباره از هدف امام (ع)؛
- کتابنامه.[۲]
در باره پدیدآورندگان
-
شهاب‌الدین اشراقی
(پدیدآورنده) -
محمد فاضل لنکرانی
(پدیدآورنده)
- آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی (متولد ۱۳۱۰ ش قم و متوفای ۱۳۸۶ ش)،از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم بوده و تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد باقر سلطانی طباطبایی، عبدالجواد جبل عاملی، مرتضی حائری یزدی، سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی، علامه طباطبایی و حسین علی منتظری به اتمام رساند. تأسيس مركز فقهى ائمه اطهار(ع) از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه، چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «کتاب الإجتهاد و التقلید»، «کتاب الصوم و الزکاة»، «کتاب الخمس و الأنفال»، «کتاب الطهارة و المياه»، «كتاب الإجارة»، «چهره‌هاى درخشان در آيه تطهير»، «آیین کشورداری از دیدگاه امام علی(ع)» و «الدولة الإسلامیة» برخی از این آثار است. [۳]
- آیت‌الله شهاب‌الدین اشراقی (متولد ۱۳۰۷ ش، قم و متوفای ۱۳۶۰ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی، جعفر صبوری قمی، علامه طباطبایی، سید محمد باقر سلطانی طباطبایی، سید محمد کاظم شریعتمداری به اتمام رساند. نماینده و مشاور امام خمینی در ارتش و شورای عالی دفاع از جمله فعالیت‌های وی است. او تاکنون چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «سخن حق»، «حقیقت جهاد در مکتب اسلام»، «چهره‌های درخشان» و « پاسداران وحی» برخی از این آثار است.[۴]