ابوجحیفه
مقدمه
- وهب بن عبدالله، ملقب به ابوجحیفه، از یاران امام علی (ع) بود که محضر پیامبر اکرم (ص) را درک و از ایشان روایت نقل کرده است، اما هنگام رحلت ایشان هنوز به سن بلوغ نرسیده بود. نام او را در شمار راویان حدیث غدیر یاد کردهاند. او در تمام جنگها در رکاب امام علی (ع) حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام (ع) قرار داشت، تا آنجا که امام لقب "وهب الخیر" و "وهب الله" را برای او برگزید. شریف رضی در نهج البلاغه روایتی را از قول او نقل میکند: ابوجُحَیفه گوید از امیرمؤمنان –درود خدا بر او- شنیدم که میفرمود: نخستین جهادی که در آن شکست میخورید، جهاد با دستهاتان است و آنگاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس ارزشها در دیدگاه او سقوط کند و پستیها اوج گیرد[۱][۲].
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۳۷۶
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 81- 82.