شناخت مسؤولیت در حدیث

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث شناخت مسؤولیت است. "شناخت مسؤولیت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شناخت مسؤولیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

روایات مربوطه

  1. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "ای گروه قرآن‌خوانان! تقوای الهی را درباره آن‌چه از قرآن به شما بخشیده رعایت کنید؛ چه من مورد بازخواست قرار می‌گیرم، و شما نیز مورد بازخواست قرار می‌گیرید؛ ‌من از تبلیغ دین سؤال کرده می‌شوم، ‌امّا شما از آن‌چه از کتاب خدا و سنّت من فرا گرفته‌اید سؤال می‌شوید"[۱]:
  2. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: " ... من مورد سؤال واقع می‌شوم و شما نیز مورد سؤال واقع می‌شوید" [۲].
  3. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: "از خداوند درباره بندگانش و شهرهایش پروا پیشه کنید، چه شما حتّی درباره سرزمین‌ها و حیوانات مورد سؤال واقع می‌شوید"[۳].
  4. امام صادق(ع) درباره آیه شریفه ﴿إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا[۴] فرمودند: "شنوایی درباره آن‌چه شنیده، و بینایی درباره آن‌چه بدان نظر انداخته، و قلب درباره آن‌چه بدان اعتقاد پیدا کرده، مورد سؤال واقع می‌شوند"[۵]؛
  5. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: "هر انسانی درباره آنچه خود و خانواده‌اش به‌دست آورده‌اند، مورد بازخواست واقع می‌شود" [۶][۷].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص)‌ يَا مَعَاشِرَ قُرَّاءِ الْقُرْآنِ اتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيمَا حَمَّلَكُمْ مِنْ كِتَابِهِ فَإِنِّي مَسْئُولٌ وَ إِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ إِنِّي مَسْئُولٌ عَنْ تَبْلِيغِ الرِّسَالَةِ وَ أَمَّا أَنْتُمْ فَتُسْأَلُونَ عَمَّا حُمِّلْتُمْ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِي»؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۶۰۶.
  2. « عَنْ‌ رَسُولِ‌ اللَّهِ(ص): ‌...إِنِّي مَسْؤُولٌ، وَ إِنَّكُمْ‌ مَسْؤُولُونَ»؛ بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۴۱.
  3. « عَنْ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌ عَلِيِ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ(ع): ‌... اتَّقُوا اللَّهَ‌ فِي‌ عِبَادِهِ‌ وَ بِلَادِهِ‌ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ»؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه ۱۶۷.
  4. «و آنچه تو را بدان دانشی نیست، پی مگیر که از گوش و چشم و دل، هر یک، خواهند پرسید» سوره اسراء، آیه ۳۶.
  5. « عَنْ‌ أَبِي‌ عَبْدِاللَّهِ‌(ع) فِى‌ قَوْلِهِ‌ تَعَالَى‌: إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا قَالَ يُسْأَلُ السَّمْعُ عَمَّا سَمِعَ وَ الْبَصَرُ عَمَّا نَظَرَ إِلَيْهِ وَ الْفُؤَادُ عَمَّا عَقَدَ عَلَيْهِ»؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۳۷.
  6. « عَنْ‌ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع) فِي‌ غُرَرِ الْحِكَمِ:كُلُّ امْرِئٍ مَسْئُولٌ عَمَّا مَلَكَتْ‌ يَمِينُهُ‌ وَ عِيَالِهِ»؛ میزان الحکمه، ج ۴، ص ۳۲۷.
  7. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۳، ص ۶۸-۶۹.