فراق‌نامه (کتاب)
فراق‌نامه (برداشتی آزاد از کتاب کمال الدین و تمام النعمة)، ترجمه فارسی بخش‌هایی از کتاب کمال الدین و تمام النعمة است که به زبان عربی توسط محمد بن علی بن بابویه معروف به (شیخ صدوق) نوشته شده و به بررسی احادیثی درباره امام زمان می‌پردازد. این کتاب به کوشش عبدالصمد شاعلی به فارسی ترجمه شده و انتشارات موسسه تحقیقاتی فرهنگی جلیل انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
| فراق‌نامه | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| زبان اصلی | عربی |
| ترجمهٔ کتاب | [[(برداشتی آزاد از کتاب کمال الدین و تمام النعمة) (کتاب)|(برداشتی آزاد از کتاب کمال الدین و تمام النعمة)]] |
| نویسنده | محمد بن علی ابن بابویه |
| مترجم | عبدالصمد شاعلی |
| موضوع | احادیث مهدویت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات موسسه تحقیقاتی فرهنگی جلیل|انتشارات انتشارات موسسه تحقیقاتی فرهنگی جلیل]][[رده:انتشارات انتشارات موسسه تحقیقاتی فرهنگی جلیل]] |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | ۱۳۷۵ ش |
| شابک | ۹۶۴-۵۹۷۲-۰۸-۶ |
| شماره ملی | م۷۶-۶۷۷۹ |
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «شامل متن، ترجمه و شرح ۴۰ حدیث درباره امام مهدی(ع) و مسائل مربوط به مهدویت است. نویسنده این احادیث را از کتاب کمال الدین و تمام النعمه، نوشته شیخ صدوق انتخاب کرده است. مضامین این احادیث، مسائلی مانند ولادت، غیبت، ظهور، علائم ظهور، دوران پس از ظهور و یاوران امام مهدی است. در آغاز، خلاصهای از زندگانی شیخ صدوق و توصیفی از کتاب کمال الدین و تمام النعمه آمده است»[۱].
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
-
عبدالصمد شاعلی
(مترجم) -
شیخ صدوق
(پدیدآورنده)
- محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق (متولد ۳۰۵ ق، متوفی ۳۸۱ ق)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی و محمد بن موسی بن متوکل به اتمام رساند. او به تألیف کتب دینی و جمع‌آوری احادیث مبادرت ورزیده است و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «مدینة العلم»، «من لایحضره الفقیه»، «عیون اخبار الرضا (ع)»، «الإعتقادات»، «کمال الدین و تمام النعمة» و «الخصال» برخی از این آثار است.[۲]
- در مورد عبدالصمد شاعلی اطلاعاتی در دست نیست.
پانویس