عرش در کلام اسلامی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "عرش" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عرش (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

چیستی عرش

معانی عرش

  • گروه‌های مسلمان برای عرش معانی متعددی برشمرده‌اند:
  1. مشبهَه، عرش را تختی همانند تخت‌های دنیایی دانسته‌اند که خداوند بر آن تکیه می‌زند[۷][۸].
  2. برخی مسلمانان، عرش را- مطابق با هیئت بطلمیوسی- فلک نهم دانسته‌اند که محیط بر عالم جسمانی است[۹].
  3. علمای شیعه بر آن‌اند که عرش، جسم نیست؛ بلکه کنایه است از سلطنت و استیلای خداوند متعال بر عالم خلقت[۱۰][۱۱].


پرسش‌های وابسته


منبع‌شناسی جامع عرش

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفردات، ۳۲۹.
  2. فرهنگ شیعه، ص 339.
  3. یونس/ ۳.
  4. آشنایی با قرآن‌، ۲/ ۶۶ و ۶۷.
  5. ر.ک: اصول کافی، ۱/ ۳۸۲- ۳۷۰.
  6. فرهنگ شیعه، ص 339-340.
  7. الملل والنحل، ۱/ ۱۰۸- ۱۰۳.
  8. فرهنگ شیعه، ص 340.
  9. فرهنگ شیعه، ص 340.
  10. المیزان، ۸/ ۱۷۳- ۱۶۶.
  11. فرهنگ شیعه، ص 340.
  12. مصنفات شیخ مفید، ۵/ ۱/ ۴۵ و ۴۶.
  13. فرهنگ شیعه، ص 340.
  14. ﴿ وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ ؛ سوره الحاقه، آیه ۱۷.
  15. ﴿وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ؛ سوره زمر، آیه ۷۰.
  16. التوحید، ۳۲۱- ۳۱۵.
  17. فرهنگ شیعه، ص 340.
  18. فرهنگ شیعه، ص 340.