ابوبشیر انصاری ساعدی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نامش قیس بن عبید است[۱]، ولی به کنیه شهرت دارد. اگرچه ابن عبدالبر [۲] می‌گوید اسم او معلوم نیست و در ادامه می‌افزاید دیگران هم که این اسم را برای او گفته‌اند، درست نیست، ولی دلیلی برای اثبات گفته خود نیاورده است. وی را انصاری، و به اختلاف از تیره مازن، حارث و ساعده گفته‌اند[۳]

ابن اثیر[۴]، در مدخل قیس بن عبید کنیه او را ابوبشر آورده و در کنیه‌ها، تحت عنوان ابوبشر انصاری، ابوبشیر انصاری ساعدی - که این دو یک نفر هستند - و نام‌های دیگر نیز آورده است[۵].

همچنین ابن حجر[۶] دو مدخل تحت عنوان قیس بن عبید بن الحریر بن عبید و قیس بن عبید انصاری آورده - این دو اسم نام یک شخص است. و در مدخل دومی، شهرت او را به کنیه‌اش ابوبشیر مازنی دانسته است و می‌گوید شرح حال او در کنیه‌اش می‌آید. نیز چندین مدخل در کنیه‌ها تحت عنوان ابوبشر انصاری، ابوالبشیر انصاری ساعدی، ابوبشیر غیر منسوب، ابوالبشیر من موالی رسول الله(ص) و ابوالبشیر المعاوی[۷] - که شیخ مفید[۸] او را عائذی و قاضی نعمان[۹] عائدی نامیده - آمده است. اگرچه نام بعضی از کنیه‌ها معلوم است، ولی در کنیه‌هایی که نامشان مشخص نیست، احتمال تصحیف در ابوبشر و ابوبشیر وجود دارد. ابن حجر در الاصابه[۱۰] به نقل از ابن ابی خیثمه آورده که میان ابوبشر و ابوبشیر انصاری ساعدی فرق است، ولی ابن عبدالبر[۱۱] و ابن اثیر[۱۲] این دو و نیز همه افراد فوق (در کنیه‌ها) را یک شخص می‌دانند. مزی[۱۳] هم به این امر اشاره دارد که برای او سه روایت از رسول خدا(ص) نقل کرده‌اند و نظر کسی که روایان این روایات را از سه راوی مختلف دانسته، صحیح نمی‌داند.

ابن عبدالبر[۱۴] کنیه ابوبشیر را فقط برای حارث بن خزمه، براء بن معرور و عباد بن بشر آورده و ابن حجر[۱۵] این کنیه را فقط برای قیس بن عبید دانسته است.

به هر روی، ابوبشیر انصاری، از اصحاب رسول خدا(ص) است که در برخی از غزوات شرکت داشته و احادیثی از آن حضرت روایت کرده است. ابوبشیر می‌گوید: در جنگ احد در حالی که نوجوان بودم، دیدم که ابن قمیئه با شمشیر به رسول خدا(ص) حمله کرد که من فریاد زدم[۱۶]. همچنین وقتی شیطان فریاد برآورد محمد(ص) کشته شده، مسلمانان به هر طرف پراکنده شدند و کعب بن مالک، نخستین کسی بود که خبر سلامت حضرت را داد[۱۷]. ابونعیم[۱۸] و ابن اثیر[۱۹] او را در شمار بیعت کنندگان در بیعت رضوان آورده‌اند. وی در جنگ‌های دیگری نیز حضور داشته است[۲۰]. در سریه بنی جذیمه نزد او اسیری بود. وقتی خالد بن ولید دستور داد اسیران را بکشید، ابوبشیر می‌خواست آن اسیر را بکشد. اسیر به او گفت: ببین دیگران با اسیران چه می‌کنند، تو هم مانند آنان رفتار کن. ابوبشیر دید دیگران اسیرانشان را آزاد کرده‌اند؛ وی نیز او را آزاد کرد[۲۱].

در زمان خلافت ابوبکر، اموالی از بحرین برای خلیفه رسید، منادی او در مدینه فریاد زد: هرکس که رسول خدا(ص) به او وعده مالی داده است، بیاید آن را از خلیفه دریافت کند. ابوبشیر مازنی نزد ابوبکر رفت و گفت: رسول خدا(ص) به من فرمود: "ای ابوبشیرا هرگاه مالی رسید پیش ما بیا". ابوبکر به او یک یا دو مشت از آن مال پرداخت که معادل هزار و چهار صد درهم بود[۲۲].

وی روایاتی از رسول خدا(ص) نقل کرده است؛ از جمله روایتی درباره نهی نماز خواندن به هنگام طلوع خورشید[۲۳] یا نماز خواندن بعد از نماز عصر[۲۴]. اگرچه این روایات، از طریق دیگر هم نقل شده است[۲۵].

فرزندان او و نیز سعید بن نافع، ضمره بن سعید، عباد بن تمیم، عماره بن غزیه و محمد بن ضاله از ابوبشیر روایت کرده‌اند[۲۶].

اسماء دختر محرز نام همسر او بود[۲۷] که فرزندانی به نام بشیر و جعد او به دنیا آورد[۲۸].

ابن حجر[۲۹] به نقل از واقدی گفته‌است که او عمر طولانی کرد و بعد از واقعه حره، در سال ۶۳ درگذشت[۳۰] گرچه برخی دیگر، مرگ او را به سال چهل نوشته‌اند[۳۱] ولی ابن عبد البر[۳۲] قول اول را صحیح می‌داند. خبر دیگر آن است که وی در یمامه به قتل رسید [۳۳].[۳۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. پرونده:1100558.jpg مرادی نسب، حسین، مقاله «ابوبشیر انصاری ساعدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. ابن سعد، ج۸، ص۴۲۳؛ ابن ماکولا، ج۲، ص۸۵؛ ابن اثیر، ج۴، ص۴۱۶.
  2. ابن عبدالبر، ج۴، ص:۱۷۴.
  3. ابن حبان، ج۳، ص۴۵۶؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۵.
  4. ابن اثیر ج۴، ص۴۱۶.
  5. ر.ک: ابن حجر، ج۷، ص۳۶-۳۴.
  6. الاصابه، ج۵، ص۳۷۲.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۶-۳۵.
  8. مفید، ص۱۱.
  9. نعمان، ص۳۷۵.
  10. الاصابه، ج۷، ص۳۵.
  11. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۴.
  12. ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۸.
  13. مزی، ج۳۳، ص۸۰.
  14. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۴.
  15. تهذیب، ج۱۲، ص۲۰.
  16. واقدی، ج۱، ص۲۴۴.
  17. واقدی، ج۱، ص۲۳۵.
  18. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۸.
  19. ابن اثیر، ج۶، ص۳۰.
  20. ابن اثیر، ج۴، ص۴۱۶.
  21. واقدی، ج۳، ص۸۷۷.
  22. ابن سعد، ج۲، ص۳۱۹.
  23. بخاری، ص۱۵.
  24. ابن ابی حاتم، ج۹، ص۱۷۴.
  25. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۴.
  26. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۸؛ مزی، ج۳۳، ص۷۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۰.
  27. ابن سعد، ج۸، ص۳۱۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۸، ص۱۶.
  28. ابن سعد، ج۸، ص۳۱۱.
  29. تهذیب، ج۲۰، ص۱۲.
  30. ابن حبان، ج۳، ص۳۴۰؛ باجی، ج۳، ص۱۴۳۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۰.
  31. مزی، ج۳۳، ص۸۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۶.
  32. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۴.
  33. ابن حجر، ج۷، ص۳۵.
  34. مرادی نسب، حسین، مقاله «ابوبشیر انصاری ساعدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۵۲-۱۵۳.