اجتباء الهی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
اجتباء الهی گزینش بندگان خاص برای رهایی از تشتّت و بهره‌مندی از فیض‌های ویژه[۱].
واژه‌شناسی لغوی
واژه اجتبا از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، جبی را به‌معنای جمع کردن "گردآوری" دانسته‌اند[۲]؛ بدین سبب حوض را که محلّ گردآوری آب است، جابیه، و خراج را که از اطراف و اکناف گردآوری می‌شود، مَجْبی نامیده‌اند [۳].
از آنجا که باب افتعال بر قصد و اختیار دلالت می‌کند می‌توان اجتبا را به معنای اختیار کردن شیء برای گردآوری و رهایی بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست[۴]. اجتبا و برگزیدن بنده از ناحیه خداوند به معنای اختصاص دادن او به فیض‌های خاص الهی است که نتیجه آن حاصل شدن انواع نعمت‌ها برای او، بدون هیچ‌گونه سعی و تلاشی است و این موهبت تنها برای پیامبران و صدیقان و شهدا خواهد بود[۵].
اجتبا در قرآن کریم
حقیقت اجتبا
اجتبا و هدایت
اجتبا و نفی حرج
علم به غیب و اجتبا
صلاح و اجتبا
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رضایی، حسن، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۲، ص ۱۱۶ - ۱۲۰.
- ↑ لسان‌العرب، ج۲، ص۱۷۴؛ الصحاح، ج۶، ص۹۷؛ ترتیب‌العین، ص۱۲۶.
- ↑ النهایه، ج۱، ص۲۳۱؛ ترتیب العین، ص۱۲۶.
- ↑ التّحقیق، ج۲، ص۵۳.
- ↑ مفردات، ص۱۸۶، "جبی"؛ دائرة‌الفرائد، ج۵، ص۴۱.