سراء در فقه سیاسی
مقدمه
انبساط، خلوص باطن[۱]، وسعت و راحتی[۲] در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای اخفاء چیزی[۳]، کتمان، پنهان و مخفی[۴]، در مقابل "اعلان و علانیه"[۵] و سرّاء در مقابل ضرّاء.
﴿وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ﴾[۶].
بنا بر آیات قرآن کریم، سنت الهی بر وجود سرّاء یا ضرّاء در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و سختی برای هر انسانی در طول عمر رخ می‌دهد و عادت دوران است که دست به دست می‌شود و در امت‌های پیشین نیز همین‌گونه بوده است. این سنت امتحان الهی است که انسان‌ها از آن غافل‌اند [۷].
بسیاری از تحولات و تغییرات اجتماعی در تاریخ بشر بر اثر این سنت الهی به وقوع پیوسته که دست به‌دست شدن و تداول سختی و آسانی در جوامع مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح آدمیان از این تحولات سیاسی و اجتماعی، عدم درک این جریان سنت الهی در اعصار و قرون مختلف است: ﴿فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ﴾[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۷.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۰۳-۱۰۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.
- ↑ «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.
- ↑ «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۶.