یحیی در علوم قرآنی
مقدمه
حضرت یحیی(ع) از پیامبران بنی‌اسرائیل و فرزند زکریا(ع) بود. نام ایشان پنج بار در قرآن برده شده است و در زبان‌های اروپایی از او به ژان (jean) یا جان (John) یاد می‌شود.
از قرآن برمی‌آید ایشان براثر دعای پدر و به گونه‌ای خارق‌العاده از پدر و مادری پیر و سالخورده به دنیا آمد. او مصدق، بشارت‌دهنده عیسی(ع)، پیشوای قوم خود، پارسا، پیغمبر خدا و از صالحان بود ﴿فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ﴾[۱]. خداوند به او دستور داد کتاب را محکم گیرد، و در کودکی فهم و درک و مهربانی مخصوصی به او عنایت فرمود.
مسیحیان، یحیی(ع) را پسرخاله عیسی مسیح(ع) و تعمید دهنده او می‌دانند. پس از اینکه عیسی(ع) اظهار نبوت کرد، یحیی(ع) به او ایمان آورد.
داستان شهادت وی در قرآن کریم نقل نشده است؛ اما بر اساس قصه‌های اسلامی و نیز انجیل متی، "هیرودیس" حاکم فلسطین قصد ازدواج با دختری داشت که براساس تورات، باطل و حرام بود! و چون حضرت یحیی بر بطلان این ازدواج فتوا داد، مورد غضب قرار گرفت و سرش از تن جدا و به حاکم و همسر وی تقدیم شد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «پس فرشتگان او را در حالی که در محراب به نماز ایستاده بود ندا دادند: خداوند تو را به (تولّد) یحیی نوید می‌دهد که «کلمه‌ای از خداوند» را راست می‌شمارد و سالار و (در برابر زنان) خویشتندار و پیامبری از شایستگان است» سوره آل عمران، آیه ۳۹.
- ↑ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۶۶۶؛ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۲۸۰؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۲، صفحه ۲۱۵؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۳، صفحه ۲۵۹؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۲، صفحه ۲۳۶۸-۲۳۶۹.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۶۱.