فلسفه خاتمیت و امامت (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

فلسفه خاتمیت و امامت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی فلسفه خاتمیت و امامت می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۳ صفحه‌ای به قلم حسن رضایی‌مهر نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۴۷، آبان ۱۳۸۴) منتشر گشته است[۱].

فلسفه خاتمیت و امامت
زبانفارسی
نویسندهحسن رضایی‌مهر
موضوعامامت
مذهبشیعه
منتشر شده دردوماهنامه رواق اندیشه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرآبان ۱۳۸۴
شماره۴۷
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

چکیده مقاله

نویسنده این مقاله می‌نویسد:«آقای سروش در سخنانی فقه را تکلیف گردونه حق گرا خوانده و در مقابل، جهان مدرن را با این‌ ویژگی که آدمی را محق می‌داند نه مکلف، حق‌گرا دانسته است. ایشان با استناد به تعبیر اقبال لاهوری در فلسفه خاتمیت، اعتقاد به امامت و مهدویت را آن چنان که در شیعه مطرح است، در تعارض با خاتمیت دانسته است».

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورنده

 
حسن رضایی‌مهر

حجت الاسلام و المسلمین حسن رضایی‌مهر، ریاست مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۲] او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مظلومیت علی بازتاب انحراف خواص»، «نقش خواص و عوام در شکل‌گیری حادثه عاشورا»، «فلسفه خاتمیت و امامت» برخی از این آثار است.[۳]


پانویس

دریافت متن