نقش پیامبر در وحی (مقاله)
نقش پیامبر (ص) در وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی وحی و نقش پیامبر در آن می‌پردازد. این مقاله ۲۰ صفحه‌ای به قلم محمد حسن قدردان قراملکی نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۴۷، بهار ۱۳۸۷) منتشر گشته است.[۱]
| نقش پیامبر (ص) در وحی | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد حسن قدردان قراملکی |
| موضوع | مجاری علم لدنی، وحی، پیامبر خاتم، وحی در فلسفه دین |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
| وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۷ |
| شماره | ۴۷ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
چکیده مقاله
- در چکیده مقاله آمده است: «این مقاله به تبیین نقش پیامبر (ص) در مسئله وحی می‌پردازد. نویسنده، پس از توضیح حقیقت وحی، به چهار دیدگاه در تحلیل نقش پیامبر (ص) در وحی اشاره می‌کند:
- الف) دیدگاه سنتی مشهور (نقش قابلی از سنخ تکوینی)؛
- ب) دیدگاه سنتی اقلیت و شاذ (نقش فاعلی پیامبر،نزول معنایی قرآن)؛
- ج) دیدگاه فلسفی و عرفانی (نقش تکوینی)؛
- د)دیدگاه تجربه دینی (نقش فاعلی به قرائت بعض روشن‌فکران).
نویسنده در تحلیل دیدگاه‌ها برای نخستین‌بار می‌کوشد دیدگاه سنتی مشهور و دیدگاه فیلسوفان و عارفان را جمع و آن دو را با مبانی قرآنی و روایی تطبیق دهد».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- نقش پیامبر در وحی؛
- حقیقت وحی؛
- تبیین دیدگاه‌ها درباره نقش پیامبر در وحی:
- دیدگاه اول: دیدگاه سنتی مشهور (نقش قابلی از سنخ تکوینی):
- الف) نقش پیامبر در نزول لفظی و تدریجی وحی؛
- ب) نقش پیامبر در نزول معنایی و دفعی قرآن؛
- ج) تفسیر و تبیین وحی، «ولایت تشریعی»؛
- دیدگاه دوم: دیدگاه سنتی اقلیت (نقش فاعلی در الفاظ وحی):
- تحلیل و بررسی؛
- دیدگاه سوم: دیدگاه فلسفی و عرفانی (نقش تکوینی):
- تفکیک نقش نفس دنیوی پیامبر از حقیقت محمدیه؛
- توجه به نزول دفعی و تدریجی قرآن؛
- جمع‌بندی دیدگاه سوم؛
- دیدگاه چهارم: دیدگاه برخی روشن‌فکران (تجربه دینی و انکار نزول)؛
- دیدگاه اول: دیدگاه سنتی مشهور (نقش قابلی از سنخ تکوینی):
- نتیجه‌گیری؛
- منابع و مآخذ.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد حسن قدردان قراملکی، (متولد ۱۳۴۴ ش، تبریز)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جواد تبریزی، جعفر سبحانی و عبدالله جوادی آملی پیگیری کرد. عضوهیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، انجمن عالی حکمت و انجمن مهدویت از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آیین خاتم»، «خاتمیت و جاودانگى اسلام»، «حکومت دینى از منظر استاد شهید مطهرى»، «جایگاه مصلحت در سیره نظری و عملی معصومان (ع)»، «حقیقت وحی تجربه دینی یا عرفانی؟»، «امامت علی (ع) و توجیه‌های مخالفان» و «تحلیلی از وحی و شبهات آن» برخی از این آثار است.[۲]