ابوالأشدین

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ابوالأشدین در قرآن - ابوالأشدین در تاریخ اسلامی

مقدمه

کنیه و نام او به اختلاف آمده است. منابعِ نسب شناختی، کنیه او را "ابوالاشدین" آورده‌اند؛ ولی در منابع تفسیری، ابوالأشد، ابوالأسد، ابوالأسود و نام او أسید بن‌ کلدة آمده که گویا در استنساخ‌ها تغییر یافته است. وی از آن رو به این کنیه خوانده شد که مردی دلیر، نیرومند، مغرور و بسیار تنومند بود. چنان که نوشته‌اند: روی چرم عکاظی می‌ایستاد و برای کسانی که چرم را از زیر پایش بیرون بکشند، جایزه تعیین می‌کرد. ده مرد نیرومند، با هم و با تمام نیرو چنان چرم را می‌کشیدند که پاره پاره می‌شد؛ ولی از زیر پای او بیرون نمی‌آمد. این مطلب اغراق آمیز است؛ امّا زورمندی او را نشان می‌دهد.

ابوالاشدّین از دشمنان سرسخت پیامبر(ص) بود و در این راه از مال و جان و آبرویش بسیار مایه گذاشت و حتّی یک بار با پرتاب نیزه‌ای درصدد کشتن حضرت برآمد که ناکام ماند. او پیوسته قریش را با رفتار و گفتار خود به پایداری در مقابل پیامبر و مبارزه با وی تشویق می‌کرد و چون رسول خدا(ص) سران قریش را از عذاب دردناک دوزخ‌ و نوزده مأمور ﴿عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلاَّ مَلائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْبَشَرِ ﴾ آن خبر داد، وی پیروزی بر نگهبانان دوزخ را وعده داد و چون به نیروی خود مغرور بود، بدان شرط با پیامبر کشتی گرفت که اگر مغلوب شود، اسلام را بپذیرد؛ ولی با آن‌که شکست خورد، مسلمان نشد و سرانجام کافر از دنیا رفت. بیش از این از شرح حال وی اطلاعی در دست نیست.

منابع

1. الله‌اکبری، محمد، مقاله «ابوالأشدین»، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱