الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

علامه مجلسی از امام صادق (ع) نقل می‌کند: قرائت دعای ندبه در اعیاد چهارگانه: روز جمعه، عید فطر، عید قربان و عید غدیر، مستحب است. براساس این روایت، شیعیان و منتظران، این دعای شریف را می‌خوانند و احتمال دارد یکی از حکمت‌های اختصاص به چهار روز، این باشد که این ایام، روزهای بزرگ و عیدهای مهم اسلامی است که توجه به گل سرسبد هستی، امام مهدی (ع) در آن ایام، موجب برکت یافتن می‌شود و اصولاً فرهنگ عید در اسلام با انجام امور عبادی در هم تنیده شده است و یا براساس روایاتی که روزهای عید را روزهای غم و اندوه اهل بیت پیامبر (ع) می‌دانند، مناسب است جهت تشریک مساعی با امام زمان (ع) این دعای شریف خوانده شود. امام باقر (ع) می‌فرماید: "هیچ روز عیدی برای ما مسلمانان نیست؛ نه عید فطری و نه عید قربانی، جز اینکه غم و اندوه آل محمد (ع) در آن تجدید می‌شود".

وقتی راوی از علت آن می‌پرسد، حضرت می‌فرماید: "زیرا می‌بینند که حق آنها در دست دیگران است". در اشعاری که منسوب به امام سجاد (ع) است، آمده: "این مردم در ایام عید به جهت فرارسیدن اعیادشان شادی می‌کنند، ولی ما خاندان، اعیادمان روزهای سوگواری مان است".

لذا شیعیانِ شیفته اهل بیت (ع)، به جهت اظهار هم دردی و تسلّی بخشیدن دل پریشان خود، با دعا برای امام مهدی (ع) عید خود را شروع می‌کنند و گویا عیدی خود را فرج و ظهور حضرت مهدی (ع) می‌خواهند.