پیروی از حق
مقدمه
از آنجا که على(ع) حق مجسّم است و حق با او و او با حق است و از هم جدا نمى‌شوند و به فرمودۀ پیامبر: "علىّ مع الحق و الحق مع علىّ"،[۱] پس اهل حق نیز پیروان امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان اهل بیت(ع)اند. به فرمودۀ حضرت على(ع) "حقّ و باطل و لکلّ أهل"[۲] حقى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر حق مى‌دانست: إنّى لعلى جادّة الحق.[۳] اهل حق بودن، تبعیت کامل و همسویى مطلق با خاندان پیامبر است، در فکر، عقیده، اخلاق، مواضع سیاسى، احکام عملى و آداب شرعى و تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى. گروهى از درویشان یا غلات و على اللهى‌ها که خود را "اهل حق" مى‌دانند، بیراهه مى‌روند.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۶
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۱۳.