پیروی از حق
مقدمه
از آنجا که على(ع) حق مجسّم است و حق با او و او با حق است و از هم جدا نمى‌شوند و به فرمودۀ پیامبر: «علىّ مع الحق و الحق مع علىّ»[۱]، پس اهل حق نیز پیروان امیرالمؤمنین(ع) و شیعیان اهل بیت(ع)اند. به فرمودۀ حضرت على(ع) «حقٌ و باطل و لکلّ أهل»[۲]، حقى است و باطلى و هرکدام را اهلى است. و آن حضرت، خود را در مسیر حق مى‌دانست: «إنّى لعلى جادّة الحق»[۳]. اهل حق بودن، تبعیت کامل و همسویى مطلق با خاندان پیامبر است، در فکر، عقیده، اخلاق، مواضع سیاسى، احکام عملى و آداب شرعى و تقید کامل به مبانى و مسائل فقهى. گروهى از درویشان یا غلات و على اللهى‌ها که خود را "اهل حق" مى‌دانند، بیراهه مى‌روند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۱۸ ص ۲۴، الإمامة و السیاسة، ج ۱ ص ۹۸.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۶.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۱۳.