اسلع‌ بن شریک تمیمی

اسلع‌ بن شریک تمیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسلع‌ بن شریک تمیمی در قرآن - اسلع‌ بن شریک تمیمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ابن‌سعد، نامش را میمون بن سنباذ، و اسلع را لقب او می‌داند. وی ساربان پیامبر(ص) و از خادمان او بود. آیه تیمّم درباره او نازل شده و تنها روایت منقول از او، درباره چگونگی تیمّم است. ابن‌حبّان نیز در کتاب الثقات از او نام برده است. بنا به روایتی از خود وی، در یکی از سفرها که ساربان پیامبر(ص) بود، شب هنگام محتلم شد و به سبب سرما از بیم بیماری و مرگ، غسل نکرد و چون نمی‌خواست در آن حال شتر پیامبر را هدایت کند، این امر را به مردی از انصار واگذاشت و خود پس از گرم کردن آب و غسل کردن به پیامبر و یارانش پیوست. وقتی رسول خدا، علّت تأخیرش را جویا شد، ماجرا را شرح داد، آنگاه آیه ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا﴾ نازل شد. براساس این آیه، از مؤمنان خواسته شد در صورت نیاز به غُسل چنانچه بیمار یا مسافر بودند یا آب کافی نداشتند تیمّم کنند.

بنابر روایت دیگری از خود او، پیامبر فرمان حرکت داد و او مشکل خود را مطرح کرد، آنگاه آیه پیشین نازل شد و پیامبر، روش تیمم را به او آموخت و پس از آنکه به آب دست یافتند، از او خواست غسل کند

منابع

1. اسماعیلی، مهران، مقاله «اسلع بن شریک بن عوف تمیمی»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۳