موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوالفتح محمد بن احمد بن محمد بغدادی، مشهور به ابن ابی الفوارس در سال ۳۳۸ه در بغداد به دنیا آمد و در قسمت شرقی آنجا سکونت می‌‌کرد. [۱] وی ابتدا در سال ۳۴۶ه از عالم بزرگ عراق ابوبکر احمد بن سلیمان بن حسن نجار حدیث شنید؛ [۲] سپس برای کسب دانش بیشتر به شهرهای بصره، فارس، اصفهان و خراسان سفر کرده و از ابوبکر محمد بن حسن نقاش، ابوعلی بن صواف و ابوالحسن علی بن محمد بن عیسی جکانی و عده‌ای دیگر بهره‌های علمی فراوانی برد. رجال‌نویسان اهل سنت وی را فاضل، محقق، محدثی موثق، آگاه به علم قرائت‌ها، دارای معرفت و شناخت به علوم، دارای حافظه‌ای قوی و برتر از استادان معاصر خودش توصیف کرده‌اند. او در مسجد جامع رصافه بغداد به تدریس و املای حدیث می‌‌پرداخت. هبه اللّه بن حسن طبری، ابوسعد مالینی، صالح بن احمد قیراطی و بسیاری از دانش‌پژوهان از شاگردان او به شمار می‌‌آمدند[۳] و علم قرائت قرآن را از حسین بن احمد هروی آموخت. قاسم هذلی علم قرائت را از وی آموخته است.[۴] مذهب او را به دلیل ذکر نامش در طبقات الشافعیه[۵] می‌‌توان شافعی دانست. وی از لحاظ اخلاقی مردی امانتدار و درستکار بود. او احادیث فراوانی را جمع‌آوری نمود و به خط خود نوشت[۶] و از مصنفین عصر خود به شمار می‌‌آمد. [۷] کتاب ذکر اسماء من اتفق علیه البخاری و مسلم تألیف اوست. [۸] او در سال ۴۱۲ه در بغداد از دنیا رفت و در باب حرب نزدیک قبر احمد حنبل به خاک سپرده شد[۹].[۱۰]

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲ و ۳۵۳.
  2. سیر اعلام النبلاء ۱۷ / ۲۲۳.
  3. الارشاد فی معرفة علماء الحدیث ۷۲ و ۳۳۵.
  4. غایة النهایة ۲ / ۷۹.
  5. طبقات الشافعیة الکبری ۴ / ۲۹، ۱۲۲، ۱۵۷ و ۵ / ۱۳۴.
  6. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۲.
  7. تاریخ الاسلام ۲۸ / ۳۰۲ و ۳۰۳.
  8. معجم المؤلفین ۹ / ۱۴؛ المستدرک علی معجم المؤلفین ۵۹۸.
  9. تاریخ بغداد ۱ / ۳۵۳.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۳، ص۲۹۷.