اسید بن حضیر انصاری اوسی در قرآن
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اسید بن حضیر انصاری اوسی است. اسید بن حضیر انصاری اوسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسید بن حضیر انصاری اوسی در قرآن - اسید بن حضیر انصاری اوسی در تاریخ اسلامی - اسید بن حضیر انصاری اوسی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارداسید بن حضیر در شأن نزول
در شأن نزول آیه 
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ
[۱] گفته شده است که یهود و مجوس نه تنها با زن حایض هم‌بستر و هم‌نشین نمی‌شدند، بلکه اتاق آنها را نیز جدا می‌کردند و اعراب جاهلی نیز در این کار از آنان پیروی می‌کردند. پس از ظهور اسلام شخصی به نام ثابت بن دحداح، و به نقلی اسید بن حضیر و عباد بن بشر نزد پیامبر (ص) آمده، از ایشان حدّ فاصله گرفتن از زن حایض را پرسیدند که آیه مزبور نازل شد[۲].
قرطبی این نقل را مورد پذیرش بیشتر پژوهشگران می‌داند[۳]. طبق برخی دیگر از نقل‌ها اسید بن حضیر پس از نزول این آیه و هنگامی که شنید یهودیان، پیامبر (ص) را به جهت مخالفت با احکامشان نکوهش می‌کنند نزد پیامبر (ص) آمد و با نقل سخن یهود، پرسید: آیا با زنان در حال حیض هم‌بستر نشویم؟ پیامبر (ص) از سخن یهود برآشفت[۴]، بنابراین، فقط بر اساس نقل نخست می‌توانیم از نقش اسید بن حضیر در نزول آیه مزبور با طرح پرسش، یاد کنیم.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ «و از تو درباره حیض می‌پرسند؛ بگو که آن، گونه‌ای رنج است. پس در حیض از زنان کناره گیرید و با آنان آمیزش نکنید تا پاک شوند و چون شست و شو کردند، از همان‌جا که خداوند به شما فرموده است با آنان آمیزش کنید، بی‌گمان خداوند توبه کاران و شست‌وشوکنندگان را دوست» سوره بقره، آیه ۲۲۲.
- ↑ البحرالمحیط، ج ۲، ص ۴۲۱؛ تفسیرالقرآن، ج ۱، ص ۲۲۳؛ تفسیر قرطبی، ج ۲، ص ۵۴.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج ۲، ص ۵۴.
- ↑ التفسیر الکبیر، ج ۶، ص ۶۳؛ مفحمات الاقران، ص ۵۴.
- ↑ نصیری، علی، مقاله «اسید بن حضیر»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۳، ص 329-330.