موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«إضم» بادیه مدینه است؛[۱] زمانی که صحراهای سه گانه بطحان، قناة و عقیق در منطقه ای بین أُحد و الشرثاء با هم اجتماع می‌‌کنند، بدان «وادی الخُلَیل» اطلاق می‌‌شود. و چون این وادی، از کتانه ای که «کثَیِّر» در شعرش بدان اشاره کرده،[۲] عبور کند، نام «وادی المحض» به خود می‌‌گیرد تا این که در بین الوجه و ام لج به دریا می‌‌رسد. قابل توجه این که، اسماء مذکور، اسامی فعلی این مناطق است و در گذشته به اجتماع این صحراها تا ساحل دریا إضم گفته می‌‌شد. این منطقه محل انجام یکی از سرایای عصر نبویa به نام سریه«بطن إضم» به فرماندهی ابوقتاده حارث بن ربعی بود.[۳] این سریه در سال هشتم هجری و مقارن با فتح مکه انجام گرفت.[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. «اضم وادی ای در جبال تهامه است و آن وادی ای است که در بر دارنده شهر مدینه است و مردم مدینه آن را «قناة» می‌‌نامند. به قسمت علیای آن «شظاة» گفته می‌‌شود و از «شظاة» تا دریا «اضم» نامیده می‌‌شود». (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۴) از اماکن دیگری هم تحت عنوان إضم نام برده شده که در کتاب معجم البدان بدان اشاره شده است. ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۴-۲۱۵.
  2. این کتانه، غیر کتانه غَیقة است.
  3. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۲۶.
  4. طبری، تاریخ، ج۳، ص۳۵-۳۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۰۱.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۹.