شهر "البیت المقدّس" یا "بیت المقدس" یا "قدس" در غرب آسیا و شمال خاورمیانه، در فلسطین واقع شده و نخستین قبله مسلمانان است.
قداست این شهر بسیار است. آن را پیامبران بنا کردهاند، حضرت داود(ع) و حضرت سلیمان(ع) در این شهر حشمت داشتند[۱].
خداوند سبحانه و تعالی در همین شهر، حضرت زکریا(ع) را به حضرت یحیی(ع) بشارت داد. جبال و طیر را در بیت المقدس برای حضرت داود(ع) مسخر ساخت[۲]. هاجر از کوثا به بیت المقدس هجرت کرد. حضرت موسی(ع) اینجا به نور رب العزة نگریست و همینجا با خداوند سخن گفت[۳]. مریم عذرا در بیت المقدس وفات یافت عیسی بن مریم در همینجا به دنیا آمد و عروج کرد. حضرت محمد(ص) مدتها رو به بیت المقدس نماز میگزارد و أسرای آن حضرت به اینجا و معراج آن حضرت، از همینجا بود[۴]. بالاخره در اینجا حضرت مسیح نازل شده و در نماز به حضرت مهدی(ع) اقتدا خواهد کرد.
امام علی(ع) از "بیت المقدس" در آستانه ظهور به عنوان بهترین جاها یاد کرده، فرمود: "بهترین جاها در آن روز، بیت المقدس باشد و بر مردم زمانی درآید که هر کدامشان آرزو کنند از ساکنان آنجا باشند"[۵][۶].
بیت المقدس در موعودنامه
به‌معنای خانه محترم و خانه‌ای است که به پاکی و احترام از آن یاد شده. منظور مسجد الاقصی است که در اورشلیم فلسطین واقع و نخستین قبله مسلمانان بوده است.حضرت مهدی (ع) برای درهم کوبیدن بساط فریب و دجّال‌گری و بیداد سفیانی، پس از استقرار حکومت عادلانه‌اش در جزیرة العرب و عراق، از کوفه به سوی شام حرکت می‌کند و در آن روزگاران، سفیانی در "رمله" در سرزمین فلسطین و شمال شرقی قدس خواهد بود. حضرت با لشکر شکوهمندش به فلسطین می‌رسد و پیکاری سخت میان دو نیروی حق و باطل رخ می‌دهد که سرانجام با پیروزی نیروهای امام عصر (ع) و شکست جنبش سفیانی، جنگ به پایان می‌رسد. روایات در این مورد بیان‌گر این مطلب است که حضرت مهدی (ع) به دروازه شهر "لد" در فلسطین می‌رسد و در همان‌جاست که عیسی بن مریم (ع) برای بیعت با آن حضرت، از آسمان به زمین فرود می‌آید[۷].
امام صادق (ع) در تفسیر "وقت معلوم" در آیه ٣٨ سوره حجر می‌فرماید: "وقت معلوم، روزی است که رسول اکرم (ص) شیطان را بر روی سنگی در بیت المقدّس سر می‌برد"[۸].
حضرت مسیح (ع) در بیت المقدس، پشت سرِ حضرت مهدی (ع) نماز می‌گذارد. و بالاخره حضرت مسیح (ع) در بیت المقدس رحلت فرموده و امام مهدی (ع) بر وی نماز می‌گذارد و در همان‌جا در جوار مزار شریف مادرش -مریم (س)- به خاک می‌سپارد[۹]. در روایتی آمده است: پرچم‌های سیاه... سپاه سفیانی را شکست می‌دهند و به سوی غرب پیش می‌روند تا به بیت المقدس می‌رسند و زمینه را برای حضرت مهدی (ع) فراهم می‌کنند[۱۰]. در دوره آخر الزمان، بهترین اقامت‌گاه‌ها، مکه و بیت المقدس ذکر شده است[۱۱]. نیز آمده که سفیانی در بیت المقدس کشته می‌شود[۱۲][۱۳].
پانویس
↑ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص ۱۴۴، ح ۱۱۴؛ شیخ طوسی، التهذیب، ج ۶، ص۲۲، ح ۱۰۷.
