مقدمه

شیخ طوسی درباره نسب حضرت می‌نویسد: "امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف (ع)، او وصی رسول خدا (ص) و خلیفه او، امام عادل و سید مرشد، صدیق اکبر، سید وصیین بود. کنیه‌اش ابوالحسن بود. ایشان در مکه در خانۀ حرام (کعبهروز جمعه سیزدهم رجب سی سال پس از عام الفیل متولد شد"[۱]. تاریخ تولد حضرت را کلینی مانند شیخ طوسی ذکر کرده است[۲]. نظرهای دیگری دربارۀ زمان تولد حضرت نقل شده است[۳]. جریان تولد امیر مؤمنان (ع) در خانه خدا را شیخ صدوق در کتاب‌های خود أمالی[۴]، معانی الأخبار[۵] و علل الشرائع[۶] به تفصیل نقل کرده و شیخ طوسی با دو سند آورده است[۷].[۸]

پانویس

  1. شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۱۹.
  2. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۵۲.
  3. محمدباقر مجلسی، مرآة العقول، ج۵، ص۲۷۶.
  4. شیخ صدوق، الأمالی، ص۱۳۲، مجلس ۲۷.
  5. شیخ صدوق، معانی الأخبار، ص۶۲.
  6. شیخ صدوق، معانی الأخبار، ص۶۲؛ همو، علل الشرائع، ص۱۳۶.
  7. شیخ طوسی، الأمالی، ص۷۰۶، ح۱۵۱۱.
  8. اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۲۵.
بازگشت به صفحهٔ «نسب امام علی».