بلال بن احیحه بن جلاح

مقدمه

او از شاخه بنوعمرو بن عوف، از اوسیان مدینه است[۱]. عدوی (نویسنده کتاب الانساب) او و فرزندش بلیل (بابل) را از صحابیان خزرجی شمرده است[۲]. صحابی بودن نسیبه دختر نیار بن حارث بن بلال بن احیحه، همسر عقبة بن عتودة بن عقبة بن احیحه[۳] (چهار نسل پس از احیحه) و همچنین هم‌دوره بودن هاشم بن عبد مناف با اُحیحه[۴] صحابی بودن بلال را نفی می‌کند، مگر اینکه نام پدران، از سلسله نسب نوادگان وی حذف شده باشد! ابن حجر ذیل مدخل احیحة بن لاح، بحث مبسوطی درباره نسب وی و تعارض اقوال در این باره آورده و احتمال داده است این احیحة بن جلاح، فردی جز اُحیحة بن جلاح مشهور باشد.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۵، ص۵۰۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۱۵۳ و ۲۵۳.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۴۵۴.
  3. ابن سعد، ج۸، ص۲۶۴.
  4. ابن حجر، ج۱، ص۱۸۹.
  5. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «بلال بن احیحه بن جلاح»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۶۲.