تدمیر در فقه سیاسی

مقدمه

تدمیر: به ‌هلاکت ‌رساندن^[۱]، نابودکردن، زیروروکردن، زیروزبرکردن و زیروروکردن جایی به ‌طوری ‌که اثری از گذشته باقی نماند و همه چیز زیر خاک دفن شود ^[۲]. اصل آن به معنای ورود در چیزی بر خلاف معمول که باعث اختلال در نظم شود^[۳].
﴿فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ﴾^[۴].
در قرآن کریم، مجموعه اصطلاحاتی برای نشان‌دادن عذاب الهی در دنیا که بر امم گذشته نازل گشته، وارد شده است که جایگاه خاصی در گفتمان سیاسی قرآن کریم دارد و تدمیر از مهم‌ترین آنهاست. این اصطلاحات و شناخت عوامل و علل نزول عذاب بر امت‌های گذشته، برای مؤمنان هشدار و انذاری است از خشم خداوند تا سنن و قوانین الهی را جدی بگیرند^[۵].

↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۹.
↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹۱.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۸.
↑ «و بنگر سرانجام نیرنگشان چگونه بود؛ ما آنان و قومشان همگی را نابود ساختیم» سوره نمل، آیه ۵۱.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۶.