رزق در فقه اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث رزق است. رزق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رزق در قرآن - رزق در فقه اسلامی - رزق در فقه سیاسی - رزق در معارف دعا و زیارات - رزق در معارف و سیره سجادی - رزق در کلام اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
کار و تلاش جهت تحصیل روزی حلال در حدّ تأمین نیازهای ضروری خود و خانواده، واجب؛ به قصد توسعه زندگی و مشارکت در کارهای نیک، مستحب؛ به انگیزه ثروت اندوزی، مکروه و به قصد ارتکاب معصیت، حرام است. [۱]
بنابر تصریح برخی، در صورت تعارض میان تحصیل روزی واجب و علم واجب، تحصیل روزی مقدم است [۲]
در برخی روایات، طلب روزی حلال، عبادت و جهاد در راه خدا دانسته شده و نیز آمده است: کسی که در پی به دست آوردن روزی نمیرود و از خداوند میخواهد که روزی‌اش را برساند، خداوند دعایش را مستجاب نمیکند. [۳]
در تحصیل روزی، گزینش راه تجارت بر دیگر راه‌ها ترجیح دارد [۴]
گشودن در مغازه و نشستن در آن و پهن کردن بساط در تحصیل روزی کفایت میکند؛ هرچند به علت تنگدستی و نداشتن سرمایه، کالای در خور اعتنایی نداشته باشد. [۵]
دعا کردن جهت تأمین روزی و افزایش آن، حتی در سجده نماز مستحب است. [۶] طبق برخی روایات، تعقیب نماز از اسباب زیاد شدن روزی است. [۷]
از دیگر مستحبات، اختصار و اعتدال در طلب روزی؛ [۸] سعی و تلاش جهت به دست آوردن آن و صبح زود به دنبال روزی رفتن [۹] است؛ چنان که تحصیل روزی اندک نیز مستحب است و موجب افزایش آن میگردد و ترک آن به جهت ناچیز بودنش مکروه میباشد. [۱۰]
مستحب است مرد، قبل از ازدواج جهت برگزیدن همسر، دو رکعت نماز بخواند و پر روزیترین، پاکدامنترین و پر برکتترین زن را از خداوند طلب کند[۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ وسائل الشیعة ۱۶/ ۵ ـ ۱۰۷
- ↑ الروضة البهیة ۱/ ۶۶۱.
- ↑ الروضة البهیة ۱/ ۶۹۱.
- ↑ مختلف الشیعة ۴/ ۸۵.
- ↑ مختلف الشیعة ۴/ ۵۴ ـ ۵۵
- ↑ جواهر الکلام ۱۱/ ۱۱۹.
- ↑ وسائل الشیعة ۶/ ۴۲۹؛ جواهر الکلام ۱۰/۳۹۲
- ↑ وسائل الشیعة ۱۷/۴۴ و ۴۸
- ↑ وسائل الشیعة ۴۴ /۷۷
- ↑ وسائل الشیعة ۴۴ /۴۵
- ↑ المهذب البارع ۳/ ۲۰۲.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، صفحه ۹۳-۹۴.