روضه خادم حضرت زینب
مقدمه
روضه، نام بانویی است که ابتدا خدمت کار پیامبر گرامی اسلام(ص) بود[۱].
طبری ذیل آیه شریفه: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا﴾[۲]. می‌گوید: پیامبر درباره شخصی که از آن حضرت اجازه ورود به محضرش را می‌خواست به روضه فرمود: به او بگو ابتدا سلام کند، سپس اجازه ورود بگیرد. آن مرد شنید سلام کرد و سپس اجازه ورود گرفت[۳].
آن‌گاه که جهان اسلام به سوگ رسول خدا نشست، او به خانه حضرت فاطمه رفت و پس از شهادت آن بزرگوار و ازدواج حضرت زینب(س) به خدمت فرزندان او درآمد. چون کاروان حسینی آهنگ خروج از مدینه را نواخت، او نیز همراه حضرت زینب به کربلا آمد و ناظر و شریک مصائب اهل بیت بود[۴].
اگر چه مورخان به اسارت روضه در حادثه کربلا اشاره نکرده‌اند، با توجه به حضور او در واقعه عاشورا می‌‌توان وی را از اسیران کربلا به شمار آورد[۵].
منابع
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج۱۶، ص۱۲۶.
- ↑ «ای مؤمنان! به خانه‌هایی جز خانه خودتان درنیایید تا آنکه آشنایی دهید و بر اهل آن (خانه)ها سلام کنید؛ این برای شما بهتر است، باشد که پند گیرید» سوره نور، آیه ۲۷.
- ↑ ابن جریر طبری، جامع البیان، ج۱۰، ص۱۳۴؛ الاصابة فی تمییز الصحابه، ج۸، ص۱۴۵.
- ↑ معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۰.
- ↑ مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۶۵.