سلمان (مکان)
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
برخی «سلمان» را نام کوه و بعضی هم آن را منزلی بین عین صید و واقصه و عقبه گفته فاصله آن تا عقبه و نیز تا عین صید را دو شب راه دانسته‌اند.[۱] برخی نیز از سلمان به عنوان آب قدیمی جاهلی نام برده، گفته‌اند این آب که در جاهلیت بر سر راه عراق به تهامه - موسوم به سلمان - قرار داشت، محل دفن نوفل بن عبدمناف است.[۲] آنان در بیان علت نامگذاری این راه به سلمان، انتساب آن را به سلمان حمیری - پادشاه حمیری - دلیل این امر عنوان کرده‌اند.[۳] این آب، ابتدا از آن بکر بن وائل بود اما به مرور زمان، مردمی از بنی اسد یا بنی ضبه و بنی نمیر در آن ساکن شدند.[۴] از وقایع مشهوری که در این موضع اتفاق افتاد می‌‌توان به وقوع «یوم سلمان» - از ایام العرب مشهور بین بکر بن وائل و بنی تمیم - اشاره کرد.[۵] برخی از اقلیم شناسان هم از سلمان به عنوان آبی در طریق مکه از سوی عراق یاد کردند.[۶] بعضی از جغرافی‌دانان اسلامی متأخر، سلمان را آبی در صحرا بین حائل و فرات دانسته، آن را آبشخور بادیه و شبکه‌ای از جاده‌های زمینی در داخل مرزهای عراق معرفی کرده‌اند با مرکزیت شهر أبان.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۳۹.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۵۰.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۶۱.