علم حضرت فاطمه در تاریخ اسلامی

مقدمه

معصومان از جمله حضرت فاطمه (س) دانش خود را از سرچشمه وحی فرا می‌گرفتند. او از محضر پدر به عنوان بهترین معلم بهره‌ها برد و درس‌های عملی فراوانی از مکتب همسرش آموخت. علوم و اسراری که رسول خدا (ص) برای او باز می‌گفت، علی (ع) می‌نوشت و فاطمه آنها را در مصحف خود گرد می‌آورد. به گفته امیرمؤمنان (ع) علم گذشتگان و آیندگان در صحیفه فاطمیه آماده است. این مصحف هم اکنون نزد امام زمان (ع) است[۱].

امام خمینی (ره) درباره مصحف حضرت زهرا (س) می‌نویسد: ما مفتخریم که... صحیفه فاطمیه که کتاب الهام شده از جانب خداوند تعالی به زهرای مرضیه (س) است، از ما است[۲].

به نقل عمار، روزی امیرمؤمنان (ع) به خانه آمد. فاطمه (س) گفت: «یا علی! بیا نزدیک تا از حوادث گذشته و آینده برایت سخن بگویم». علی (ع) که از سخن فاطمه (س) تعجب کرده بود، خدمت پیامبر (ص) رسید. رسول خدا (ص) آغاز به سخن کرد و فرمود: «گویا فاطمه (س) به شما چنین و چنان گفته است و بدین جهت نزد من آمده‌ای. نور فاطمه (س) نیز از سنخ نور ما است. علی (ع) با شنیدن این سخن به سجده افتاد و خدا را سپاس گفت».

علی (ع) نزد فاطمه (س) بازگشت. فاطمه (س) گفت‌و‌گوی علی (ع) با پیامبر (ص) را نقل کرد و فرمود: «خدا نور مرا آفرید و خدا را تسبیح می‌گفت، سپس آن را در درختی بهشتی به ودیعت نهاد. پدرم چون وارد بهشت شد مأمور شد از میوه آن درخت بخورد و بدین وسیله نور من به صلب او منتقل گشت و از صلب او به رحم مادرم وارد شد. یا علی! من از آن نورم و حوادث گذشته و آینده را به آن نور می‌یابم. یا علی! مؤمن با نور خدا می‌بیند»[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. کافی، ج۱، ص۲۴۰.
  2. وصیت‌نامه سیاسی – الهی.
  3. بحارالانوار، ج۴۳، ص۸ و عیون المعجزات، ص۵۴.
  4. رفیعی، علی، درآمدی بر سیره فاطمی، ص ۲۹.