معمر بن راشد ازدی در علوم قرآنی

مقدمه

ابوعروة معمر بن راشد ازدی حدانی بصری پس از وفات حسن بصری به یمن مهاجرت کرد و همان جا ماند.

از بیشتر تابعان، حدیث نقل کرده است و بسیاری از بزرگان حدیث به ویژه صنعانیان از او روایت کرده‌اند. خود او می‌گوید: «در سن ۱۴ سالگی برای کسب دانش خدمت قتاده حضور یافتم، هر چه را بر من می‌خواند فرا می‌گرفتم. اکنون نیز فراموش نکرده‌ام».

معمر، همواره از اقران خود پیشتر بود. همگان او را توثیق کرده‌اند.

عمرو بن علی درباره او می‌گوید: «از راستگوترین مردم بود». هنگامی که وارد یمن شد، مردم یمن برای آنکه او را پای‌بند آنجا سازند، همسری یمنی به ازدواج او درآوردند.

نسائی او را «ثقه و امین» خوانده است. احمد بن حنبل از عبدالرزاق شاگرد او، از عبدالملک بن جریج نقل می‌کند که گفت: بر شما باد تا از این مرد (معمر بن راشد) دست برندارید؛ زیرا در این زمان، کسی داناتر از وی باقی نمانده است.

ابن حبان او را فقیهی حافظ حدیث و با اتقان و اهل ورع توصیف نموده و امام شافعی نیز از او به نیکی یاد کرده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. تهذیب التهذیب، ج ۱۰، ص۲۴۳، شماره ۴۳۹.
  2. معرفن، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱، ص۴۲۱ - ۴۲۲.