علم امام علی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#{{متن حدیث|أَنَّهُ أَرْسَلَ إِلَى امْرَأَةٍ فَخَافَتْ مِنْهُ فَأَجْهَضَتْ فَاسْتَفْتَى النَّاسَ فَكُلٌّ قَالَ لَهُ لَا بَأْسَ عَلَيْكَ فَسَأَلَ عَلِيّاً {{ع}} فَقَالَ وَ أَرَى أَنَّ الدِّيَةَ عَلَى عَاتِقِكَ فَفَعَلَ بِقَوْلِهِ}}<ref>ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۱۳، فلاحظ کتاب الأم للشافعی، ج۶، ص۹۳، مختصر المزنی، ص۲۶۶، المجموع، النووی، ج۱۹، ص۱۱.</ref>؛ روزی [[عمر]] به دنبال زنی (حامله) فرستاد (که او را حاضر کنند)، آن [[زن]] از [[ترس]] [[خلیفه]] بچه‌اش را سقط کرد، پس عمر از [[مردم]] [[استفتا]] کرد و از [[حکم]] مسئله پرسید، همه به او گفتند: چیزی بر تو نیست. از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پرسید، [[حضرت]] فرمودند: نظر من این است که دیه بر گردن توست، و او به قول حضرت عمل کرد.

'''دلیل یازدهم''': قضاوت‌های عجیب و غریبی که از حضرت صادر شده و دلالت بر کمال [[علم]] او دارد،