ازدواج امام علی با حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

موقعیت [[پیامبر]] {{صل}} در جایگاه [[زعامت]] [[امت]] از یک‌سوی، و [[شخصیت]] والای [[فاطمه]] {{س}} از سوی دیگر، زمینه‌ای بود تا کسانِ بسیاری ـ به‌ویژه آنان‌که از این‌گونه پیوندها بیشتر در فکر رقم زدن [[آینده]] خود هستند ـ، به خواستگاری بروند<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۳۳-۳۸.</ref>.

این مرحله را می‌توان مرحله آغازین [[ازدواج]] [[فاطمه]] {{س}} به شمار آورد که در آن، [[پروردگار]] متعال زمانی که رسول خدا {{صل}} در [[معراج]]، به نزدیکترین فاصله میان خود و او رسید و [[قرآن]] از آن به {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى}}<ref>«سپس نزدیک شد و فروتر آمد * آنگاه (میان او و پیامبر) به اندازه دو کمان یا نزدیک‌تر رسید» سوره نجم، آیه ۸-۹.</ref> تعبیر می‌کند، در این هنگام میان‌شان فاصله‌ای جز ظرفی از جنس لؤلؤء که نوری طلایی از آن بود، تصویری را دید، به آن حضرت گفته شد: ای [[محمد]]! آیا این تصویر را می‌شناسی؟ فرمود: "بله، این، تصویر [[علی بن ابی‌طالب]] است". [[خداوند]] به او [[وحی]] کرد [[فاطمه]] را زیر درخت طوبای<ref>عیون المعجزات، حسین بن عبدالوهاب، ۴۸.</ref> [[بهشت]] به همسری او درآورد<ref>مضمون روایتی است که حمران از امام باقر {{ع}} درباره آیه می‌پرسد و امام {{ع}} جواب می‌دهد. تنظر المحتضر، حسن بن سلیمان حلی، ۲۲۲؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۱۸، ص۳۰۲ و ۴۱۰ و نیز مشابه آن را می‌توان در این منابع دید: من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج۳، ص۴۰۱؛ دلائل الامامه، محمد بن جریر طبری، ص۱۰۰؛ مکارم الاخلاق، طبرسی، ص۲۰۸؛ حلیة الأبرار، سید هاشم بحرانی، ج۱، ص۱۸۷. درباره فرمان پروردگار عالمیان بودن این ازدواج در منابع اهل سنت، تعابیر مختلفی به چشم می‌خورد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: ۱. رسول خدا {{صل}} به عبدالله بن مسعود فرمود: "خداوند به من امر فرمود تا فاطمه را به ازدواج علی درآورم و من نیز این کار را کردم و جبرئیل گفت: خداوند باغ (و یا بهشتی) از جنس لولوء و... بنا کرد به جبرئیل گفتم: خداوند این باغ را برای چه کسی بنا نمود؟ گفت: برای دخترت فاطمه و علی بن ابی طالب و غیر از این باغ‌ها هدیه‌ای است که به او خواهد داد و چشمانت را روشن خواهد کرد" (المعجم الکبیر، طبرانی، ج۲۲، ص۴۰۷؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۴۲، ص۱۲۹)؛ ۲. رسول خدا {{صل}} به امیرمؤمنان {{ع}} فرمود: "در امر ازدواج تو از آسمان مأمور شده‌ام" (جزء فضائل فاطمه، ابن شاهین، ج۱، ص۴۵؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۴۲، ص۱۲۵ و ۱۳۱)؛ ۳. انس روایت می‌کند نزد رسول خدا {{صل}} نشسته بودم که حالت نزول وحی به آن حضرت دست داد و وقتی از آن حال خارج شد، رو به من کرد و فرمود: "ای انس! آیا می‌دانی جبرئیل {{ع}} چه پیامی از سوی خداوند صاحب عرش ـ عزوجل ـ آورده بود؟" گفتم: پدر و مادرم به فدای شما. جبرئیل چه پیامی از سوی خداوند صاحب عرش ـ عزوجل ـ آورده بود؟ فرمود: "خداوند عزوجل به من امر کرده فاطمه را به ازدواج علی درآورم" (الشریعه، آجری، ج۵، ص۲۱۲۹؛ نثر الدر فی المحاضرات، آبی، ج۱، ص۱۳۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۳۷، ص۱۳).</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۲؛ [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۳۳-۳۸؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

[[رسول خدا]] {{صل}} به [[دستور الهی]] در زیر درخت طوبای [[بهشت]]<ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۷۸؛ الامالی، شیخ طوسی، ص۴۰.</ref>، [[فاطمه]] {{س}} را با مهریه یک پنجم [[دنیا]]<ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۷۸؛ الامالی، شیخ طوسی، ص۴۰.</ref> به [[عقد]] [[علی]] {{ع}} درآورد<ref>عیون المعجزات، حسین به عبدالوهاب، ص۴۸.</ref> و [[خداوند]] به درخت سدره [[وحی]] کرد دُرّ و جواهر برای ایشان بریزد تا به میمنت این [[عقد]] آسمانی [[رسول خدا]] {{صل}} به حوریان بهشتی هدیه کند و حوریان نیز آن هدیه را گرفته و به آن [[مباهات]] کرده و می‌گفتند: این به [[برکت]] [[ازدواج]] [[فاطمه]] است<ref>من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ص۱۰۰؛ مکارم الاخلاق، طبرسی، ص۲۰۸؛ حلیة الأبرار، سید هاشم البحرانی، ج۱، ص۱۸۷؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۰۴؛ ج۱۰۰، ص۲۶۶.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۳؛ [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۳۳-۳۸.</ref>

در همان ماه‌های اول اقامت در [[مدینه]]<ref>این مطلب با توجه به آنچه نقل خواهد شد مبنی بر اینکه: ۱. صحبت رسول خدا {{صل}} با امیرالمؤمنین {{ع}} درباره این وصلت بعد از خواستگاری قریشیان مهاجر بوده؛ ۲. بین قطعی شدن ازدواج آن دو معصوم {{عم}} و انتقال فاطمه {{س}} به منزل امیرمؤمنان {{ع}} چند ماهی فاصله بوده؛ ۳. این انتقال، در سال دوم صورت پذیرفته است، فهمیده می‌شود.</ref> خواستگاران متعددی از [[مهاجران]] [[قریشی]]، برای [[ازدواج]] با [[فاطمه]] به خواستگاری ایشان آمدند و [[رسول خدا]] {{صل}} به [[امر الهی]] همه را رد کرد تا آنکه [[جبرئیل امین]] فرود آمد و به [[رسول خدا]] {{صل}} [[پیام]] داد [[فاطمه]] {{س}} را به همسری [[امیرمؤمنان]] {{ع}} درآورد<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۰۲.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۳؛ [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۳۳-۳۸؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

با فرا رسیدن سال دوّم [[هجرت پیامبر اکرم]] {{صل}} که نشانه‌های استقرار و [[آرامش]] [[مسلمانان]] در [[مدینه]] نمودار گشت، آن دسته از بزرگان [[قریش]] که از فضیلت و سابقه در [[اسلام]] و [[جاه و مقام]] و [[دارایی]] برخوردار بودند، زهرای مرضیّه را از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[خواستگاری]] کردند. و حضرت به گونه‌ای مناسب دست ردّ به سینه آنها نهاد و به هریک از آنان که نزدش می‌آمدند می‌فرمود:

«در [[ارتباط]] با [[ازدواج]] [[زهرا]] [[منتظر]] [[فرمان خدا]] هستم». و به گونه‌ای از آنان رویگردان می‌شد که [[تصور]] می‌کردند [[رسول خدا]] {{صل}} بر آنان [[خشمگین]] شده است<ref>کشف الغمّه، ج۱، ص۳۵۳.</ref>. پیامبر اکرم {{صل}} زهرا [[اطهر]] را برای علی [[ذخیره]] کرده بود و علاقه داشت وی از [[فاطمه]] خواستگاری کند<ref>کشف الغمّه، ج۱، ص۳۵۴.</ref>.

[[عمر]] در مسیر راه به او برخورد، ابوبکر ماجرا را با وی در میان گذاشت، عمر در پاسخ وی گفت: [[پیامبر]] دست ردّ بر سینه‌ات نهاده. آن‌گاه عمر خود، به خواستگاری فاطمه رفت که [[رسول اکرم]] {{صل}} خواسته او را نپذیرفت<ref>تذکرة الخواص، ص۳۰۶.</ref><ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۳ (کتاب)|پیشوایان هدایت]] ج۳ ص ۹۷.</ref>.

[[علی]] {{ع}} که از [[شادی]] وصلت با [[سرور]] [[زنان]] عالم بسیار شادمان بود، لب به [[شکر الهی]] گشود و دعایی را که [[خداوند]] از زبان [[حضرت سلیمان]] [[نقل]] فرموده، به زبان آورد: {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ}}<ref>«گفت: پروردگارا! در دلم افکن تا نعمتت را که به من و به پدر و مادرم بخشیده‌ای سپاس بگزارم و کردار شایسته‌ای که تو را خشنود کند به جای آرم و مرا به بخشایش خود در زمره بندگان شایسته خویش درآور» سوره نمل، آیه ۱۹.</ref>. و [[رسول خدا]] {{صل}} آمین گفت<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۰۱-۲۰۲؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۴۵-۱۴۴.</ref>. بعد از این ماجرا گویا برخی باز برای خواستگاری [[فاطمه]] {{س}} به نزد [[رسول خدا]] {{صل}} آمدند از جمله [[نقل]] شده، روزی [[امیرمؤمنان]] {{ع}} در نزد [[رسول خدا]] {{صل}} حاضر بود [[ابوبکر]] و [[عمر]] به خواستگاری [[فاطمه]] {{س}} آمدند و [[رسول خدا]] {{صل}} رو به [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: "ای [[علی]]! [[فاطمه]] از آن توست"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۱۹؛ المعجم الکبیر، طبرانی، ج۴، ص۳۴؛ مجمع الزوائد، هیثمی، ج۹، ص۲۰۴؛ عبارت هیثمی چنین است: {{عربی|خطب أبوبكر و عمر فاطمة {{س}} فقال النبيّ {{صل}}: "هي لك يا عليّ". رواه الطبراني و رجاله ثقات}}.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۴-۲۳۶؛ [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۳۳-۳۸؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

شاید همین‌جا بود که [[رسول خدا]] {{صل}} از [[ام ایمن]]، [[خادم]] خود پرسید: چه همراه داری؟ [[ام ایمن]] جواب داد: اینها نثار (چیزی که بر سر عروس هستند و دیگران آن را جمع می‌کنند) است که من جمع کرده‌ام. پس [[ام ایمن]] به [[گریه]] افتاد و [[گریه]] کنان به [[رسول خدا]] {{صل}} گفت: "[[فاطمه]] را به همسری [[علی]] {{ع}} درآوردی اما چیزی بر او نثار نکردی". [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: "[[دروغ]] نگو، زیرا آنگاه که [[خداوند متعال]] [[فاطمه]] را به همسری [[علی]] {{ع}} درآورد، به درختان [[بهشت]] [[فرمان]] داد تا زیورها و یاقوت و دُر و زمرد و إستبرق بر [[فاطمه]] نثار کنند و اهالی [[بهشت]] فراوان از آن گرفتند و [[خداوند]]، [[طوبی]] را مهر [[فاطمه]] {{س}} و در منزل [[علی]] {{ع}} قرار داد<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۳۶۲؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۴۶؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۸.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۶-۲۳۷؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

اما درباره جنبه دوم؛ یعنی [[پرداخت مهریه]]، آنچه مسلم است آنکه [[امیرمؤمنان]] {{ع}} به همین جهت در هنگام بردن [[فاطمه]] {{س}} به منزل خود<ref>المعجم الکبیر، الطبرانی، ج۱۱، ص۳۵۵.</ref>، [[زره]] حُطمی<ref>چون زره‌سازانی که از نسل حطمة بن محارب بود آن را ساخته بودند، به آن حطمی گفته میشد؛ السیرة النبویة، ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۳.</ref> خود را که [[رسول خدا]] {{صل}} به او بخشیده بود<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۱؛ مسند احمد، احمد بن حنبل، ج۱، ص۸۰؛ سنن الکبری، بیهقی، ج۷، ص۲۳۴؛ السیرة النبویه، ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۳.</ref> به [[دستور]] آن [[حضرت]] {{صل}} به [[فاطمه]] بخشید<ref>المعجم الکبیر، طبرانی، ج۱۱، ص۳۵۵؛ مجمع الزوائد، الهیثمی، ج۴، ص۲۸۳.</ref> و نیز طبق [[حدیث]] [[امام صادق]] {{ع}} مسلم است که این [[زره]] سی [[درهم]] قیمت داشته است <ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۷۷؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۴۳. عکرمه قیمت آن را چهار درهم گفته (الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۰)، و یا چهارصد و هشتاد درهم نقل شده است (مسند ابی یعلی، ابویعلی موصلی، ج۱، ص۳۶۲؛ جزء فضائل فاطمة، ابن شاهین، ج۱، ص۳۹).</ref>. لذا به نظر می‌رسد [[امیرمؤمنان]] {{ع}} [[زره]] خود را به عنوان مقداری از مهر به [[همسر]] خویش داده باشند<ref>نظر برخی علمای شیعه استحباب پرداخت مقداری از مهر قبل از ورود است، از جمله: الوسیله، ابن حمزه طوسی، ص۲۹۸. عبارت ایشان چنین است: {{عربی|یستحب أن لا یدخل الرجل بامرأته زفاف إلا بعد تقدیم شیء من المهر إلیها}}؛ و نیز ر. ک: الینابیع الفقهیه، مروارید، ج۱۸، ص۹۲. </ref>.<ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۸-۲۳۹؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

پس از سرگرفتن این [[ازدواج]]، [[قریش]] با شدت بیشتری به [[رسول خدا]] {{صل}} [[اعتراض]] کرده، گفتند: ما از [[فاطمه]] خواستگاری کردیم و ما را رد کرده و او را به همسری [[علی]] درآوردی؟ حتی از درد [[دل]] [[رسول خدا]] {{صل}} با [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فهمیده می‌شود آنان تنها به این کار، [[اعتراض]] نکردند بلکه [[رسول خدا]] {{صل}} را [[سرزنش]] کردند. [[رسول خدا]] {{صل}} به آنها فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، من نه با نظر خود، شما را رد کردم و نه با نظر خود، او را به همسری [[علی]] درآوردم بلکه [[خدا]] شما را رد کرده و او را به همسری [[علی]] درآورد" و [[جبرئیل]] فرود آمد و به [[پیامبر]] {{صل}} گفت: ای [[محمد]]! [[خداوند]] ـ جل جلاله ـ می‌فرماید: "اگر [[علی]] را نمی‌آفریدم، کسی در عالم هم کفو دخترت [[فاطمه]] نبود"<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۰۳.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۳۹.</ref>

[[نقل]] شده، آنگاه که لوازم خریداری شده را در برابر [[رسول خدا]] {{صل}} آوردند در حالی که [[اشک]] از چشمان مبارکش جاری بود، سر به [[آسمان]] بلند کرد و فرمود: "خدایا! [[زندگی]] کسانی را که بیشتر ظروف‌شان سفال است، [[مبارک]] فرما"<ref>المناقب، خوارزمی، ص۳۴۹؛ کشف الیقین، علامه حلی، ص۱۹۶ و کشف الغمه، ابن ابی الفتح اربلی، ج۱، ص۳۶۹.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۰-۲۴۱.</ref>

میان [[عقد]] [[فاطمه]] {{س}} و رفتن به [[خانه]] [[همسر]] معصومش {{ع}} مدتی فاصله شد<ref>درباره این مدت دو [[نقل]] وجود دارد: الف) یک ماه فاصله شده است (الامالی، [[شیخ طوسی]]، ص۴۱؛ [[کشف]] الغمه، أبی الفتح [[اربلی]]، ج۱، ص۳۶۹؛ [[بحارالانوار]]، [[علامه مجلسی]]، ج۴۳، ص۹۵). ب) ده ماه فاصله شده است: این احتمال با ضمیمه دو نکته ثابت می‌شود؛ نکته اول: زمان اجرای [[عقد]] که اواخر صفر سال اول بوده است و نکته دوم: ورود [[فاطمه]] {{س}} به منزل [[امیرمؤمنان]] {{ع}} دو ماه بعد از [[جنگ بدر]] در ماه ذی الحجه سال دوم یعنی بیست و دو ماه پس از [[هجرت]] [[رسول خدا]] {{صل}} (منابع [[نقل]] اول: [[تاریخ]] الطبری، [[طبری]]، ج۲، ص۱۵، الحاوی الکبیر، ماوردی، ج۱۴، ص۲۴ مختصر [[تاریخ]] [[دمشق]]، ابن منظور، ج۱، ص۲۳۸؛ منابع [[نقل]] دوم: [[تاریخ]] الطبری، [[طبری]]، ج۲، ص۵۱؛ الذریة الطاهرة النبویه، [[دولابی]]، ج۱، ص۶۳؛ ذخائر العقبی، [[طبری]]، ج۱، ص۲۷)؛ در نتیجه با توجه به [[تاریخ]] [[ازدواج]] که ماه صفر است و [[تاریخ]] انتقال که ماه ذی [[الحجة]] است، فاصله ده ماهه‌ای در میان خواهد بود. استاد [[یوسفی غروی]] در این باره می‌نویسد: آنچه را که در مورد [[تاریخ]] [[ازدواج]] ترجیح می‌دهیم، همان است که [[طبری]] آن را گفته است، یعنی: چند [[شب]] باقی مانده از ماه صفر و در مورد [[تاریخ]] زفاف، [[سخن]] [[دولابی]] را با اضافه کردن تعیین روز به کمک مصباح المتهجد ترجیح می‌دهیم که گفته است: در اول ذی الحجه [[سال دوم هجری]] [[رسول خدا]] {{صل}} [[فاطمه]] {{س}} را به [[خانه]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرستاد ([[تاریخ]] تحقیقی [[اسلام]]، (ترجمه: [[حسین علی]] [[عربی]])، ج۲، ص۲۵۰؛ برای اطلاع بیشتر، ر. ک: [[بحارالانوار]]، [[علامه مجلسی]]، ج۴۳، ص۹۲).</ref>. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} درباره این مدت فرموده است: "با [[رسول خدا]] {{صل}} [[نماز]] می‌گذاردم و به منزلم باز می‌گشتم و درباره [[فاطمه]] سخنی نمی‌گفتم"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵.</ref>. علت این تأخیر آن بود که [[امیرمؤمنان]] {{ع}} [[اختیار]] این کار را نیز به [[رسول خدا]] {{صل}} واگذار کرده بود و از پیش قدم شدن بر [[رسول خدا]] {{صل}} [[حیا]] می‌کرد و [[منتظر]] بود تا هر وقت آن [[حضرت]] [[صلاح]] بداند، [[فاطمه]] {{س}} را به منزل او فرستد یا آنکه کسی واسطه شود<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵.</ref>. تا آنکه [[ام ایمن]] [[خادم]]، [[رسول خدا]] {{صل}} که به فرموده [[رسول خدا]] {{صل}} از [[زنان]] بهشتی است<ref>تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۱۵۵.</ref>، پس از اجازه گرفتن از [[امیرمؤمنان]] {{ع}} و در حضور ایشان به [[رسول خدا]] {{صل}} گفت: "ای [[رسول خدا]]؟ اگر [[خدیجه]] زنده بود چشمانش به رفتن [[فاطمه]] {{س}} به منزل [[علی]] {{ع}} روشن می‌شد؛ از سویی، [[علی]] {{ع}} هم خواهان او است، پس چشم [[فاطمه]] را به دیدن همسرش و چشمان ما را نیز به این پیوند روشن فرمایید". آن [[حضرت]] در جواب فرمود: "چرا [[علی]] خود این مسئله را از من نخواست؟ همیشه در [[انتظار]] درخواست او بودم". [[امیرمؤمنان]] {{ع}} پاسخ داد: "ای [[رسول خدا]] {{صل}} [[حیا]] مانعم می‌شد"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۹۵. </ref>.<ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۱-۲۴۲؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

[[امیرمؤمنان علی]] {{ع}}، [[فاطمه]] {{س}} را به داخل [[خانه]] برد و هر دو در گوشه‌ای کنار هم نشستند و نگاه‌شان از [[حیا]] به [[زمین]] دوخته شده بود تا آنکه [[رسول خدا]] {{صل}} آمد و از پشت در پرسید: چه کسی اینجاست؟ [[فاطمه]] و [[امیرمؤمنان]] جواب دادند: بفرمایید ای [[رسول خدا]]!، خوش آمدید که [[بهترین]] وارد شونده‌اید. [[رسول خدا]] {{صل}} وارد شد و [[فاطمه]] {{س}} و [[علی]] {{ع}} را در دو طرف خود نشاند. سپس رو به [[فاطمه]] {{س}} کرد و فرمود: "[[فاطمه]]! مقداری آب برایم بیاور!" [[فاطمه]] {{س}} برخاست و ظرف آبی را که در منزل بود پر از آب کرده و به حضور آن [[حضرت]] آورد. [[رسول خدا]] جرعه‌ای از آن را در دهان خود مضمضه کرد و به لیوان برگرداند. آنگاه مقداری از آب لیوان را بر سر [[فاطمه]] ریخت و به او فرمود: "به سمت من بیا" و وقتی [[فاطمه]] {{س}} نزد ایشان رفت مقداری از آب را به سمت [[قلب]] [[فاطمه]] {{س}} پاشید؛ سپس فرمود: "برگرد" و مقداری نیز بین دو کتف او پاشید<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۲.</ref> و همین کار را درباره [[علی]] {{ع}} نیز تکرار فرمود<ref>شرح الأخبار، قاضی نعمان مغربی، ج۳، ص۲۸؛ جزء فضائل فاطمه، ابن شاهین، ج۱، ص۳۸.</ref>. سپس چنین [[دعا]] فرمود: "خدایا! این دخترم، محبوب‌ترین [[آفریده]] در نزد من است؛ خدایا! این ([[علی]]) [[برادر]] من و محبوب‌ترین [[آفریده]] در نزد من است. خدایا! تو بر ما [[مهربان]] باش و [[اهل]] [[علی]] را بر او [[مبارک]] گردان"<ref>الامالی، شیخ طوسی، ص۴۳؛ ابن‌سعد نیز با اختلاف کمی این مطلب را نقل کرده است (الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۳).</ref>.

بدین‌سان [[فاطمه]] {{س}} به منزل [[همسر]] خود رفت و فرشتگانی که برای بدرقه او، فرود آمده بودند تا [[طلوع صبح]] در [[مدینه]]، [[خداوند متعال]] را [[تسبیح]] می‌گفتند<ref>جزء الحمیری، حمیری، ج۱، ص۲۹؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج۵، ص۷؛ ذخائر العقبی، طبری، ج۱، ص۳۲.</ref>. [[فاطمه]] {{س}} درباره [[شب]] اول [[زندگی]] مشترکش با [[امیرمؤمنان]] به اسماء چنین فرمود: "[[شب]] اولی که به [[خانه علی]] {{ع}} وارد شدم، شنیدم که [[زمین]] با او سخن گفته و او نیز با [[زمین]] سخن می‌گفت"<ref>الطرائف، سید بن طاووس، ص۱۱۱؛ کشف الغمة، ابن ابی‌الفتح اربلی، ج۱، ص۲۸۹؛ المحتضر، حسن بن سلیمان حلی، ص۱۷۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۱، ص۲۷۱.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۲-۲۴۷؛ [[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۲-۱۴۶.</ref>

[[اسماء بنت عمیس]] همچنان کمک کار [[فاطمه]] {{س}} بود. این ماجرا از زبان [[اسماء بنت عمیس]] چنین نیز [[نقل]] شده است: پس از [[تولد امام حسین]] {{ع}} [[رسول خدا]] {{صل}} آمد و فرمود: "[[اسماء بنت عمیس]]! پسرم را بیاور!" من نیز او را در پارچه‌ای سفید پیچیده و به آن [[حضرت]] تحویل دادم. آن [[حضرت]] در گوش راست او [[اذان]] و در گوش چپ او اقامه خواند و او را در دامن خود نشاند و گریست. گفتم: [[پدر]] و مادرم به فدایت؛ بر که می‌گریید؟ فرمود: "بر این پسرم". گفتم: او تازه متولد شده! فرمود: "اسماء! پس از من گروهی [[طغیانگر]] او را خواهند کشت و [[خداوند]] [[شفاعت]] مرا برای آنان قرار نخواهد داد". سپس فرمود: "[[اسماء بنت عمیس]]، در این باره به [[فاطمه]] چیزی نگو، چون تازه فارغ شده است". سپس رو به [[امیرمؤمنان]] {{ع}} کرد و فرمود: "چه اسمی برای پسرم گذاشته‌ای؟" [[امیرمؤمنان]] {{ع}} پاسخ داد: "من بر شما مقدم نمی‌شوم و [[دوست]] داشتم نام او را [[حرب]] گذارم". [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: "من بر [[پروردگار]] -عزوجل- مقدم نمی‌شوم". پس [[جبرئیل]] فرود آمد و گفت: "[[سلام]] بر تو ای [[محمد]]! [[خداوند]] [[علی]] اعلی به شما [[سلام]] رساند و...." جریان [[نامگذاری]] [[امام مجتبی]] {{ع}} برای نوزاد دوم [[فاطمه]] {{س}} به نام [[حسین]]، که معادل نام [[عربی]] [[فرزند]] دوم [[هارون]]؛ یعنی [[شبیر]] است، تکرار شد و [[پیامبر]] روز هفتم [[عقیقه]] کرده و رانی از آن را به قابله بخشید و [[حضرت علی]] و [[فاطمه]] {{س}} سر نوزاد را تراشیده و هم وزن آن، [[درهم]] [[صدقه]] دادند<ref>عیون أخبار [[الرضا]] {{ع}}، [[شیخ صدوق]]، ج۱، ص۲۸؛ [[روضة الواعظین]]، [[فتال نیشابوری]]، ص۱۵۴. [[سید]] [[مهدی]] خرسان نجفی در این باره می‌نویسد: در این زمان [[اسماء بنت عمیس]] در [[مدینه]] نبوده است تا قابله [[فاطمه]] باشد، زیرا او همراه همسرش [[جعفر بن ابی‌طالب]] در [[حبشه]] بوده است و [[جعفر]] بعد از [[فتح خیبر]] در [[سال هفتم هجری]] به [[مدینه]] بازگشت و ولادت [[امام حسن]] {{ع}} در سال سوم و ولادت [[امام حسین]] {{ع}} در سال چهارم بوده است. پس ولادت [[حسنین]] بیش از سه سال قبل از بازگشت [[جعفر]] بوده است (المحسن السبط مولود ام سقط، ص۲۳). درباره اینکه [[حضرت فاطمه]] {{س}} برابر وزن موهای [[امام حسن]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} [[صدقه]] داد: در [[منابع اهل سنت]] می‌توان به این منابع مراجعه کرد: المصنف، [[صنعانی]]، ج۴، ص۳۳۳؛ المصنف، ابن ابی‌شیبة [[کوفی]]، ج۵، ص۱۱۵؛ المعجم الکبیر، [[طبرانی]]، ج۱، ص۳۱۰؛ و نیز درباره [[نامگذاری امام حسن]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} که [[رسول خدا]] {{صل}} انجام داد، میتوان در [[منابع اهل سنت]]، به این منابع مراجعه کرد: المعجم الکبیر، [[طبرانی]]، ج۳، ص۲۳؛ معرفة الصحابه، ابی نعیم اصفهانی، ج۲، ص۶۵۶؛ [[تاریخ]] مدینة [[دمشق]]، [[ابن عساکر]]، ج۱۳، ص۱۶۹.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۷-۲۵۲.</ref>

[[امام صادق]] {{ع}} درباره این [[لوح]] فرموده است: "روزی پدرم، [[امام باقر]] {{ع}} به [[دیدار]] [[جابر بن عبدالله]] رفت و به او فرمود: " می‌خواهم از لوحی که در دستان مادرم [[فاطمه]] دیده‌ای و گفتگویی که با ایشان درباره آن داشتی، برایم بگویی". [[جابر]] گفت: " در زمان [[حیات رسول خدا]] {{صل}} برای عرض تبریک ولادت [[امام حسین]] {{ع}} به نزد [[فاطمه]] {{س}} رفتم. پس از عرض تبریک، لوحی سبز را در دستشان دیدم و [[گمان]] بردم از جنس زمرد است و نوشته‌های سفیدی را که همچون [[نور]] [[خورشید]] بر آن نقش بسته بود، دیدم و از ایشان پرسیدم: [[پدر]] و مادرم به فدای شما ای دختر [[رسول خدا]]؛ این [[لوح]] چیست؟ " [[فاطمه]] {{س}} فرمود: " لوحی است که [[خداوند]] به پدرم [[رسول خدا]] هدیه کرده و در آن، نام‌های پدرم، همسرم و دو پسرانم، [[امام حسن|حسن]] و [[حسین]] و اوصیای [[نسل]] من نگاشته شده است. پدرم آن را برای شاد کردنم به من بخشیده است." سپس مادرتان [[فاطمه]] [[لوح]] را به من داد و من نیز آن را خوانده و از آن نسخه‌ای برداشتم"<ref>اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۵۲۷؛ کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ص۳۰۸؛ الاختصاص، همو، ص۲۰۹.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۵۲-۲۵۳.</ref>

[[فاطمه]] {{س}} در ابتدا تمام کارهای درون منزل را بدون [[خادم]] انجام می‌داد<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۱؛ الزهد، کوفی، ج۲، ص۳۸۷؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۴۲، ص۳۷۶؛ ذخائر العقبی، طبری، ج۱، ص۳۵.</ref> و پس از آنکه [[فضه]]، [[خادم]] منزل [[فاطمه]] {{س}} شد، به [[دستور]] [[رسول خدا]] {{صل}} [[کارها]] به صورت روزانه بین او و خادمش تقسیم شد. [[سلمان فارسی]] در این باره می‌گوید: روزی به [[دیدار]] [[فاطمه]] {{س}} رفتم. [[فاطمه]] {{س}} در منزل نشسته بود و در مقابل او آسیابی بود که با آن دانه‌های جو را آسیاب می‌کرد و از دستگیره آن، [[خون]] تازه جاری بود و [[امام حسین]] {{ع}} در قسمتی از [[خانه]] در حال [[گریه]] بود. گفتم: ای دختر [[رسول خدا]]! [[فضه]] [[خادم]] شما اینجاست! فرمود: "[[رسول خدا]] {{صل}} به من سفارش کرده یک روز او کارهای [[خانه]] را انجام دهد و یک روز من و دیروز روز [[خدمت]] [[فضه]] بود". گفتم: من [[خادم]] شما هستم؛ بفرمایید جو را آرد کنم یا [[حسین]] را آرام کنم؟ فرمود: "من [[حسین]] را بهتر آرام می‌کنم تو جو را آرد کن". و من به آرد کردن دانه‌های جو پرداختم و پس از اتمام کار به [[مسجد]] رفتم و با [[رسول خدا]] {{صل}} [[نماز]] گزاردم. پس از [[نماز]]، آنچه را دیده بودم برای [[امیرمؤمنان]] {{ع}} [[نقل]] کردم. [[اشک]] در چشمان ایشان حلقه زد و از [[مسجد]] خارج شد و پس از مدتی لبخند‌زنان‌ بازگشت. [[رسول خدا]] {{صل}} از او ماجرا را پرسید. [[امیرمؤمنان]] {{ع}} گفت: "وقتی به [[خانه]] رسیدم، دیدم [[فاطمه]] (از شدت خستگی) به پشت خوابیده و [[حسین]] روی سینه‌اش به [[خواب]] رفته و آسیاب در برابرش می‌گردد بدون اینکه دستی او را به حرکت درآورد!" [[رسول خدا]] {{صل}} تبسمی کرد و فرمود: "آیا نمی‌دانی [[خداوند]] فرشتگانی در [[زمین]] دارد که همیشه در گردش‌اند و تا [[روز قیامت]] به [[محمد]] و [[آل محمد]] [[خدمت]] می‌کنند؟"<ref>الخرائج و الجرائح، راوندی، ج۲، ص۵۳۱. این ماجرا را ابوذر نیز دیده است.</ref><ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۴۵-۲۵۵.</ref>