←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== به مجموعه وزرا و رییس دولت کابینه گفته میشود که در مقابل مجلس و پارلمان مسئولیت سیاسی مشترک دارند. رییس کابینه را نخستوزیر، صدراعظم، رییس الوز...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←مقدمه) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
به مجموعه [[وزرا]] و [[رییس]] [[دولت]] | به مجموعه [[وزرا]] و [[رییس]] [[دولت]] کابینه گفته میشود که در مقابل مجلس و [[پارلمان]] [[مسئولیت]] [[سیاسی]] مشترک دارند. رییس کابینه را نخستوزیر، صدراعظم، رییس الوزرا و [[رییس جمهور]] هم میگویند. [[گزینش]] اعضای کابینه بر عهده رییس دولت است. از آنجا که اعضای کابینه باید بر حسب [[طبیعت]] کار و مسئولیت مشترک و [[الزام]] به [[هماهنگی]]، [[جسم]] یکپارچهای باشند [[منطق]] [[حکم]] میکند که رییس دولت [[قادر]] باشد هنگام جستوجو و گزینش علاوه بر رعایت [[اصل تناسب]] [[دانش]] و [[تجربه]] آنان با مسئولیت واگذار شده، هماهنگ بودن هر کدام از وزرا را با مجموعه کابینه مدنظر قرار دهد، بلکه ناگزیر است احتمال [[مقبولیت]] آنان را در مجلس نیز ملحوظ داشته باشد، تا در هنگام معرفی کابینه، مواجه با [[مخالفت]] [[اکثریت]] [[نمایندگان]] مجلس نشود. | ||
اصل ۱۳۳ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] مقرر میدارد که وزرا توسط رییس جمهور تعیین و برای گرفتن [[رأی]] [[اعتماد]] به مجلس معرفی میشوند و اصل ۱۳۳ همان [[قانون]] نیز [[ریاست]] [[هیأت وزیران]] را به عهده رییس جمهور گذاشته است که بر کار [[وزیران]] [[نظارت]] دارد و با [[همکاری]] آنان، برنامه و [[خط مشی]] دولت را تعیین و [[قوانین]] را [[اجرا]] میکند و به موجب اصل ۱۳۷ هر یک از وزیران [[مسئول]] [[وظایف]] خاص خویش در برابر رییس جمهور و مجلس است و در اموری که به تصویب هیأت وزیران میرسد، مسئول [[اعمال]] دیگران هم هست. بنابراین کابینه به سبب مسئولیت دستهجمعی، جسم یکپارچهای است. دوم، به علت نوع [[تصمیمات]] و فعالیتها و [[مسئولیتها]]، هیأتی سیاسی محسوب میشود<ref>حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۵۸۷؛ درآمدی بر فقه سیاسی، ص۳۹۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۴۱۵.</ref> | اصل ۱۳۳ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] مقرر میدارد که وزرا توسط رییس جمهور تعیین و برای گرفتن [[رأی]] [[اعتماد]] به مجلس معرفی میشوند و اصل ۱۳۳ همان [[قانون]] نیز [[ریاست]] [[هیأت وزیران]] را به عهده رییس جمهور گذاشته است که بر کار [[وزیران]] [[نظارت]] دارد و با [[همکاری]] آنان، برنامه و [[خط مشی]] دولت را تعیین و [[قوانین]] را [[اجرا]] میکند و به موجب اصل ۱۳۷ هر یک از وزیران [[مسئول]] [[وظایف]] خاص خویش در برابر رییس جمهور و مجلس است و در اموری که به تصویب هیأت وزیران میرسد، مسئول [[اعمال]] دیگران هم هست. بنابراین کابینه به سبب مسئولیت دستهجمعی، جسم یکپارچهای است. دوم، به علت نوع [[تصمیمات]] و فعالیتها و [[مسئولیتها]]، هیأتی سیاسی محسوب میشود<ref>حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۵۸۷؛ درآمدی بر فقه سیاسی، ص۳۹۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۴۱۵.</ref> | ||