بحث:آیا علم معصوم شأنی است یا فعلی؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۹
، ۱۸ دسامبر ۲۰۱۸←دو جمع بندی دیگر
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==دو جمع بندی دیگر== | ==دو جمع بندی دیگر== | ||
*در جمع بندی دیگری میان علم شأنی و فعلی امام گفته شده است، به نظر می‌رسد بحث فعلی یا شأنی بودن امامان(علیهم السلام)، مرتبط با بحث تام یا افزایش‌پذیر بودن علوم ایشان باشد، زیرا اگر علوم آنان را افزایش‌پذیر بدانیم، دانش ایشان قبل از افزایش، شأنی خواهد بود، چون در این فرض، هنوز علمی را کسب نکرده‌اند، هرچند توان کسب آن را دارند؛ اما پس از آنکه به شیوه‌های یادشده آن علوم را به دست آوردند، علوم آنان فعلی خواهد بود. بنابراین در صورتی که علم برگزیدگان خداوند را افزایش‌پذیر بدانیم، شأنی بودن علوم ایشان نیز اثبات می‌شود. لذا بخشی از علوم آنان شأنی است که به تدریج و به روش‌های متعدد کسب می‌شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت</ref> | *در جمع بندی دیگری میان علم شأنی و فعلی امام گفته شده است، به نظر می‌رسد بحث فعلی یا شأنی بودن امامان(علیهم السلام)، مرتبط با بحث تام یا افزایش‌پذیر بودن علوم ایشان باشد، زیرا اگر علوم آنان را افزایش‌پذیر بدانیم، دانش ایشان قبل از افزایش، شأنی خواهد بود، چون در این فرض، هنوز علمی را کسب نکرده‌اند، هرچند توان کسب آن را دارند؛ اما پس از آنکه به شیوه‌های یادشده آن علوم را به دست آوردند، علوم آنان فعلی خواهد بود. بنابراین در صورتی که علم برگزیدگان خداوند را افزایش‌پذیر بدانیم، شأنی بودن علوم ایشان نیز اثبات می‌شود. لذا بخشی از علوم آنان شأنی است که به تدریج و به روش‌های متعدد کسب می‌شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت</ref> | ||
برخی هم گفته اند: حصول علم برای انسان کامل متوقف بر التفات و توجّه است که بدون اراده نیز حاصل می‌شود، ولی التفات به هر عالَمی فقط علت تامه برای انکشاف همان مرتبه است و انکشاف دیگر مراتب متوقف بر التفات به خود آن مراتب است. پس در حقیقت شرط حصول علم التفات خاص به آن شیء در مرتبه خاصش است و اگر گاهی از اراده سخن به میان می‌آید به عنوان ملزوم التفات و راه اختیاری علم مطرح می‌شود.<ref>ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام، فصلنامه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، صفحه؟؟؟</ref> | *برخی هم گفته اند: حصول علم برای انسان کامل متوقف بر التفات و توجّه است که بدون اراده نیز حاصل می‌شود، ولی التفات به هر عالَمی فقط علت تامه برای انکشاف همان مرتبه است و انکشاف دیگر مراتب متوقف بر التفات به خود آن مراتب است. پس در حقیقت شرط حصول علم التفات خاص به آن شیء در مرتبه خاصش است و اگر گاهی از اراده سخن به میان می‌آید به عنوان ملزوم التفات و راه اختیاری علم مطرح می‌شود.<ref>ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام، فصلنامه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، صفحه؟؟؟</ref> | ||
*نتیجه اینکه بخشی از علوم اهل بیت(علیهم السلام) فعلی و بخشی دیگر شأنی است. | *نتیجه اینکه بخشی از علوم اهل بیت(علیهم السلام) فعلی و بخشی دیگر شأنی است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||