شایسته‌سالاری در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[دور اندیشی]] و [[آینده‌نگری]]: ایشان می‎‌فرماید: «[[احتیاط]] را پیشه خود ساز و از [[علم]] و [[دانش]] جدا مشو، که سرانجام کار تو [[ستوده]] خواهد بود»<ref>نهج البلاغه، نامه ۵٣، ص۵۸۳.</ref>. نه تنها [[مدیر]] باید از وضع جاری [[سازمان]] خود [[آگاه]] باشد، بلکه باید بتواند [[آینده]] را نیز پیش‎بینی کند؛ زیرا بسیاری از تصمیم‌هایی که او امروز می‎‌گیرد، در آینده نتیجه خواهد داد. بنابراین، باید بتواند آن [[روز]] را ارزیابی کند. ویژگی‌هایی که بدان‎ها اشاره شد، از متن [[نامه امام]] ([[نامه]] ۵۳) به مالک اشتر استخراج شده است. از مجموع دیدگاه‌‎های [[حضرت علی]]{{ع}} در این باره، چنین [[استنباط]] می‌شود که امام به تعبیر امروزی [[معتقد]] به «تخصص‌گرایی کارکردی»<ref>Factional Proficiency..</ref> بوده‌اند و این روش را در حکومت خود به کار می‎بستند<ref>نهج البلاغه، سید جعفر شهیدی، ص۵۸۹.</ref>.<ref>[[مهدی نصراصفهانی]] و [[علی نصراصفهانی]]، [[شایسته‌سالاری در مدیریت جامعه با تأکید بر اندیشه‌های سیاسی امام علی (مقاله)|مقاله «شایسته‌سالاری در مدیریت جامعه با تأکید بر اندیشه‌های سیاسی امام علی»]]</ref>

برای دستیابی به شایسته‌سالاری در سازمان‌‎ها الزام‌‎هایی وجود دارد که برخی از مهم‎ترین آنها عبارت‌اند از:

#تعیین چشم‎انداز<ref>Vision..</ref> سازمان؛