←معناشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[[سبیل]] از ریشه "س - ب - ل" به معنای راه است<ref>الصحاح، ج۵، ص۱۷۲۴؛ جمهرة اللغه، ج۲، ص۱۶۶؛ المصباح، ص۲۶۵، «سبل».</ref>. به گفته برخی، معنای اصلی این ماده، رها شدن چیزی در امتداد طولی است و اطلاق [[سبیل]] بر راه نیز به جهت امتداد آن است. به طور کلی [[سبیل]]، راهی است آسان و هموار که [[انسان]] را به مقصد میرساند؛ مقصد مادی باشد یا [[معنوی]]؛ [[خیر]] باشد یا [[شر]]<ref>مفردات، ص۳۹۵؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «سبل».</ref>، طریق<ref> لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۰؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۲۰۵، «طرق».</ref> و [[صراط]] <ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۳۹؛ لسان العرب، ج۷، ص۳۴۰، «صرط».</ref> با [[سبیل]] در معنای راه اشتراک دارند و تفاوت آنها در این است که [[سبیل]] به معنای راه روشن<ref>القاموس المحیط، ج۲، ص۱۳۳۸؛ لسان العرب، ج۱۱، ص۳۱۹، «سبل»؛ لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۴، «سبیل».</ref> و آسان<ref>مفردات، ص۳۹۵، «سبل».</ref> و [[صراط]] به معنای [[راه مستقیم]]<ref> مفردات، ص۴۸۳، «صرط».</ref> و روشن و وسیع<ref> مجمع البیان، ج۱، ص۱۰۳.</ref> و طریق به معنای راهی است که رهگذران آن را کوبیده باشند <ref>مفردات، ص۵۱۸؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «طرق».</ref>. به [[باور]] برخی، کاربرد طریق، [[سبیل]]<ref>تلخیص البیان، ص۱۴۶؛ التحریر والتنویر، ج۸، ص۲۸۸.</ref> و [[صراط]] <ref> التحریر والتنویر، ج۱، ص۱۸۸؛ ج۷، ص۴۷، ۱۴۷.</ref> در معنایی غیر از راه مانند [[دین]]، به گونه استعاره است. | [[سبیل]] از ریشه "س - ب - ل" به معنای راه است<ref>الصحاح، ج۵، ص۱۷۲۴؛ جمهرة اللغه، ج۲، ص۱۶۶؛ المصباح، ص۲۶۵، «سبل».</ref>. به گفته برخی، معنای اصلی این ماده، رها شدن چیزی در امتداد طولی است و اطلاق [[سبیل]] بر راه نیز به جهت امتداد آن است. به طور کلی [[سبیل]]، راهی است آسان و هموار که [[انسان]] را به مقصد میرساند؛ مقصد مادی باشد یا [[معنوی]]؛ [[خیر]] باشد یا [[شر]]<ref>مفردات، ص۳۹۵؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «سبل».</ref>، طریق<ref> لسان العرب، ج۱۰، ص۲۲۰؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۲۰۵، «طرق».</ref> و [[صراط]] <ref>الصحاح، ج۳، ص۱۱۳۹؛ لسان العرب، ج۷، ص۳۴۰، «صرط».</ref> با [[سبیل]] در معنای راه اشتراک دارند و تفاوت آنها در این است که [[سبیل]] به معنای راه روشن<ref>القاموس المحیط، ج۲، ص۱۳۳۸؛ لسان العرب، ج۱۱، ص۳۱۹، «سبل»؛ لغت نامه، ج۹، ص۱۳۴۲۴، «سبیل».</ref> و آسان<ref>مفردات، ص۳۹۵، «سبل».</ref> و [[صراط]] به معنای [[راه مستقیم]]<ref> مفردات، ص۴۸۳، «صرط».</ref> و روشن و وسیع<ref> مجمع البیان، ج۱، ص۱۰۳.</ref> و طریق به معنای راهی است که رهگذران آن را کوبیده باشند <ref>مفردات، ص۵۱۸؛ التحقیق، ج۵، ص۴۴، «طرق».</ref>. به [[باور]] برخی، کاربرد طریق، [[سبیل]]<ref>تلخیص البیان، ص۱۴۶؛ التحریر والتنویر، ج۸، ص۲۸۸.</ref> و [[صراط]] <ref> التحریر والتنویر، ج۱، ص۱۸۸؛ ج۷، ص۴۷، ۱۴۷.</ref> در معنایی غیر از راه مانند [[دین]]، به گونه استعاره است. | ||
مقصود از [[سبیل الله]] راه [[حق]] و | مقصود از [[سبیل الله]] راه [[حق]] و فطرت سالم در برابر راههای خلاف و [[گمراهی]] و [[کفر]] است که مسیری است [[حقیقی]] و [[بندگان]] برای رسیدن به کمال و آخرین [[درجه]] انسانیت یعنی لقاءالله باید آن را بپیمایند<ref> التحقیق، ج۵، ص۴۴-۴۵.</ref>.<ref>[[علیجان کریمی]]، [[سبیل الله (مقاله)|سبیل الله]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵]].</ref> | ||
== مقدمه == | == مقدمه == |