حجة الوداع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[خطبه‌های پیامبر]]{{صل}} در [[حجه الوداع]]==

رسول خدا{{صل}} در [[سفر]] [[حجه‌الوداع]] [[خطبه‌ها]] و سخنان کوتاه و بلند بسیاری را در زمان‌ها و مکان‌های مختلف خواند و در این سخنان، افزون بر [[آموختن]] [[مناسک]] و مسائل [[حج]]، موضوع‌های گوناگون [[فقهی]]، [[اخلاقی]]، [[اعتقادی]]، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و نظیر اینها را نیز یادآور شد. این خطبه‌ها، بیشتر در مکه، منا، [[عرفات]]، [[مسجد خیف]] و [[غدیر خم]] ایراد شدند<ref>المغازی، ج ۳، ص۱۱۰۰ - ۱۱۰۴، ۱۱۱۰ - ۱۱۱۵؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج ۲، ص۶۰۳ - ۶۰۶؛ الکافی، ج ۱، ص۲۸۹ - ۲۹۰.</ref>. گستردگی و فزونی [[جمعیت]] حاضر در برخی سخنرانی‌های [[پیامبر]] سبب شد آن حضرت به [[ربیعة بن امیة بن خلف]] دستور دهد تا با آهنگ بلند سخنان ایشان را برای مردم باز گوید<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج ۲، ص۶۰۵؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص۱۰۹ - ۱۱۰.</ref>. برخی سفارش‌های رسول خدا{{صل}} در این خطبه‌ها این امور بودند: [[حفظ حرمت]] [[جان]]؛ [[مال]] و آبروی [[مردم]] همانند حفظ حرمت [[زمان]] و مکان [[حج]]؛ [[اخلاص]] عمل؛ [[خیرخواهی]]؛ [[لزوم]] [[حفظ]] [[جماعت]] [[مسلمانان]]؛ دور ریختن [[سنت‌های جاهلی]]؛ برچیدن [[معاملات]] ربایی؛ توجه به جایگاه [[زنان]]؛ رعایت [[حقوق متقابل]][[ زن]] و مرد؛ [[تمسک به قرآن]] و [[عترت]] برای [[رهایی]] از [[کفر]] و [[گمراهی]]؛ [[مسئول]] بودن همه در برابر [[خدا]]؛ [[امانتداری]]؛ تعیین [[ماه‌های حرام]] ([[ذیقعده]]؛ [[ذیحجه]]؛ [[محرّم]] و [[رجب]])؛ [[برادری]] میان مسلمانان؛[[ جهاد]] تا اقامه [[یکتاپرستی]]؛ دوری از کفر و [[ارتداد]] و [[ستیز]] با یکدیگر؛ رعایت [[تقوا]]؛ کم نگذاشتن در [[داد و ستد]]؛ [[پرهیز]] از [[فساد]]؛ سفارش به [[مساوات]]؛ ملاک [[برتری]] بودن تقوا؛ پرهیز از [[فخرفروشی]] [[نژادی]]؛ تکیه برعمل؛ رعایت زیردستان؛ دوری از [[غش]]؛ [[غیبت]] و [[خیانت]]؛ [[گریز]] از [[حق‌کشی]]. اعلام [[ولایت حضرت علی]]{{ع}} و لزوم [[پیروی]] از ایشان مهم‌ترین فراز [[سخنان پیامبر]] بود<ref>المغازی، ج ۳، ص۱۱۰۳، ۱۱۱۰ - ۱۱۱۵؛ السیره‌النبویه، ابن هشام، ج ۲، ص۶۰۳ - ۶۰۶؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص۱۰۹ - ۱۱۲.</ref>. [[علی بن ابراهیم قمی]] در [[تفسیر آیه]] ۱۸ سوره محمد: {{متن قرآن|فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةًۭ فَقَدْ جَآءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّىٰ لَهُمْ إِذَا جَآءَتْهُمْ ذِكْرَىٰهُمْ}}<ref>«پس آیا جز چشم به راه رستخیزند که ناگهان بر آنان فرا می‌رسد؟ و به راستی نشانه‌های آن در رسیده است و چون به سراغشان بیاید یادکردشان، آنان را چگونه سود خواهد داشت؟» سوره محمد، آیه ۱۸.</ref>. به نقل از عبداللّه بن عباس می‌نویسد که [[پیامبر]]{{صل}} در [[سفر]] [[حجه‌الوداع]] ـ در حالی که حلقه در [[کعبه]] را به دست گرفته بود ـ رو به [[سلمان فارسی]] و دیگر حاضران، در سخنانی طولانی، شرایط و [[نشانه‌های قیامت]] ([[آخرالزمان]]) را به تفصیل برشمرد<ref>تفسیر قمی، ج ۲، ص۳۰۳ - ۳۰۷.</ref>.<ref>[[علی محمدی یدک|محمدی یدک، علی]]، [[حجة‌الوداع - محمدی یدک (مقاله)|مقاله «حجة‌الوداع»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰، ص ۴۷۶.</ref>

== منابع ==