←اولی الامر در روایات شیعه
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== اولی الامر در روایات شیعه == | == اولی الامر در روایات شیعه == | ||
روایاتی در مورد «[[اولی الامر]]» وجود دارد که می‌تواند مصداق آن را تبیین کند. اینک به برخی از این [[روایات]] اشاره می‌کنیم | روایاتی در مورد «[[اولی الامر]]» وجود دارد که می‌تواند مصداق آن را تبیین کند. [[احادیث]] [[شیعه]] امامی درباره [[مصداق اولی الامر]] با [[تواتر اجمالی]] و برخی نیز با سند صحیح بر تطبیق آن بر [[اهل بیت]] {{ع}} دلالت دارد. [[پیام]] این احادیث همسو با دلالت [[آیات قرآن]] است از این رو این احادیث تلقی به قبول شده‌اند. با این که این [[احادیث]] دربارۀ این [[آیه]] متنوعند لیکن هیچ تعارضی در میان آنها نیست. | ||
اینک به برخی از این [[روایات]] اشاره می‌کنیم | |||
#[[احادیث امارت]] یا احادیث دوازده امیر؛ [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: بعد از من [[دوازده امیر]] در میان شما خواهند بود که همگی آنها از قریشند. کلمه «[[امیر]]» از مادۀ امر و امارت است و این [[روایت]] می‌تواند در محدوده تعیین تعداد اولی الامر کمک کار ما باشد که عدد آنها [[دوازده نفر]] است. <ref>محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، کتاب الاستخلاف، ج۷۲۲۲.</ref>. | #[[احادیث امارت]] یا احادیث دوازده امیر؛ [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: بعد از من [[دوازده امیر]] در میان شما خواهند بود که همگی آنها از قریشند. کلمه «[[امیر]]» از مادۀ امر و امارت است و این [[روایت]] می‌تواند در محدوده تعیین تعداد اولی الامر کمک کار ما باشد که عدد آنها [[دوازده نفر]] است. <ref>محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، کتاب الاستخلاف، ج۷۲۲۲.</ref>. | ||
#[[حاکم]] [[نیشابوری]] به [[سند صحیح]] از رسول خدا{{صل}} نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|من أطاعني فقد أطاع الله، ومن عصاني فقد عصى الله، ومن أطاع عليّاً فقد أطاعني ومن عصى عليّاً فقد عصاني}} <ref>«هر كس مرا اطاعت کند به طور حتم خدا را اطاعت کرده و هر کس مرا نافرمانی کند به طور حتم خدا را نافرمانی کرده است و هر کس علی را اطاعت کند به طور حتم مرا اطاعت کرده و هر کس علی را نافرمانی کند به طور حتم مرا نافرمانی کرده است».، نیشابوری، حاکم، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص121.</ref>. در این [[حدیث پیامبر]]،[[ اطاعت]] [[حضرت علی]] را ملازم با [[اطاعت]] خود و اطاعت خودش را ملازم با [[اطاعت خدا]] معرفی کرده است و در نتیجه این همان معنایی است که [[قرآن]] در [[آیه]] مورد نظر به آن اشاره کرده است. | #[[حاکم]] [[نیشابوری]] به [[سند صحیح]] از رسول خدا{{صل}} نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|من أطاعني فقد أطاع الله، ومن عصاني فقد عصى الله، ومن أطاع عليّاً فقد أطاعني ومن عصى عليّاً فقد عصاني}} <ref>«هر كس مرا اطاعت کند به طور حتم خدا را اطاعت کرده و هر کس مرا نافرمانی کند به طور حتم خدا را نافرمانی کرده است و هر کس علی را اطاعت کند به طور حتم مرا اطاعت کرده و هر کس علی را نافرمانی کند به طور حتم مرا نافرمانی کرده است».، نیشابوری، حاکم، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص121.</ref>. در این [[حدیث پیامبر]]،[[ اطاعت]] [[حضرت علی]] را ملازم با [[اطاعت]] خود و اطاعت خودش را ملازم با [[اطاعت خدا]] معرفی کرده است و در نتیجه این همان معنایی است که [[قرآن]] در [[آیه]] مورد نظر به آن اشاره کرده است. | ||
#[[حدیث ثقلین]]؛ زیرا [[پیامبر]] در آن [[حدیث]] فرمود: «من دو گوهر گرانبها را در میان شما به [[ودیعه]] می‌گذارم که اگر به آن دو [[تمسک]] کنید هرگز [[گمراه]] نمی‌شوید یکی [[کتاب خدا]] و دیگری عترتم. در این حدیث نیز به [[لزوم]] تمسک و اطاعت از [[عترت پیامبر]] اشاره شده است. <ref>رضوانی، علی اصغر، امامت در قرآن، ص347 و 348</ref>. | #[[حدیث ثقلین]]؛ زیرا [[پیامبر]] در آن [[حدیث]] فرمود: «من دو گوهر گرانبها را در میان شما به [[ودیعه]] می‌گذارم که اگر به آن دو [[تمسک]] کنید هرگز [[گمراه]] نمی‌شوید یکی [[کتاب خدا]] و دیگری عترتم. در این حدیث نیز به [[لزوم]] تمسک و اطاعت از [[عترت پیامبر]] اشاره شده است. <ref>رضوانی، علی اصغر، امامت در قرآن، ص347 و 348</ref>. | ||
# [[امام باقر]] در [[حدیثی]] فرمود: {{متن حدیث|إيَّانا عنى خاصة، [[أمر]] جميع المؤمنين إلى يوم القيامة بطاعتنا}}؛ «[[خداوند]] تنها ما را [[اراده]] کرده است و به تمام [[مؤمنان]] تا [[روز قیامت]] به [[اطاعت]] ما دستور داده است. <ref>کلینی، کافی، ج1، ص276.</ref>. | |||
#جابر می‌گوید: چون خداوند آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه 59.</ref> را بر پیامبرش نازل کرد، گفتم: ای [[رسول خدا]]، ما [[خدا]] و رسولش را شناختیم، اولی الامری که خداوند اطاعتشان را با اطاعت خود مقرون کرده چه کسانی‌اند؟ فرمود: آنان جانشیانان من و [[پیشوایان]] [[مسلمین]] پس از من هستند. نخستین آنان [[علی بن ابی طالب]] است. سپس حسن بعد حسین پس از او،[[ علی بن حسین]] و [[محمد بن علی]] است که در [[تورات]] به نام [[باقر]] معروف است. تو ای جابر وی را خواهی دید و چون او را [[ملاقات]] کردی [[سلام]] من را به وی برسان. سپس صادق،[[ جعفر بن محمد]]، موسى بن جعفر، [[علی بن موسی]]، [[محمّد]] بن علی، علی بن محمّد و [[حسن بن علی]] است. سپس آن کسی که نامش محمّد و کینه‌اش [[حجّت خدا]] در [[زمین]] و [[بقیة الله]] در بین [[بندگان]] است. وی فرزند حسن بن علی است. خداوند بلند مرتبه خاوران و باختران را به دست او می گشاید....». <ref>صدوق، کمال الدین، ج1، ص253.</ref>. | |||
#[[امام رضا]]{{ع}} در [[تفسیر]] «[[اولی الامر]]» در [[آیه]] فرمود: {{متن حدیث|الأئمة من ولد علي وفاطمة إلى أن تقوم الساعة»؛ «اولی الامر پیشوایانند از [[فرزندان علی]] وفاطمه تا روز قیامت». <ref>صدوق، کمال الدین، ج1، ص222</ref>. | |||
#امام باقر ضمن آنکه اولی الامر را به [[اهل بیت پیامبر]] تفسیر می‌کند و اطاعت آنها را با [[اطاعت خدا]] یکسان می‌شمارد، می‌فرماید: «[[وهم]] المعصومون المطهرون الذين لا يذنبون ولا يعصون... ولا يفارقون القرآن ولا يفارقهم»؛ «آنان [[معصومان]] ،پاکند، [[مرتکب گناه]] نمی‌شوند و [[معصیت]] نمی‌کنند... از [[قرآن]] جدا نمی‌شوند و قرآن از آنان جدا نمی‌شود». <ref>صدوق، علل الشرایع، ص123 و 124.</ref>. | |||
#در خطبه‌ای از [[امام حسن]] نیز پس از [[بیعت مردم]] با ایشان چنین [[روایت]] شده:است... {{متن حدیث|فأطيعونا فإنّ طاعتنا مفروضة إذ كانت بطاعة الله مقرونة، قال الله - عز وجل - أَطِيعُوا اللهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنْكُمْ}}؛ «پس ما را [[اطاعت]] کنید،[[ اطاعت]] از ما [[واجب]] است چون به اطاعت خخدا و رسولش مقرون شده است. [[خداوند]] بلند مرتبه می‌فرماید: «اطاعت کنید [[خدا]] و اطاعت کنید [[رسول]] او و [[اولی الامر]] از خودتان را..». <ref>امالی طوسی، ص121، ح188.</ref>. | |||
=== احادیث امارت === | === احادیث امارت === | ||