آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۱۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۲۵: خط ۲۵:


=== روایات شیعه ===
=== روایات شیعه ===
در این بخش به عنوان نمونه به ذکر برخی روایات نقل شده در منابع شیعی می‌پردازیم
در این بخش به عنوان نمونه به ذکر برخی روایات نقل شده در منابع شیعی می‌پردازیم:


# کافی روایات صحیح السندی در این‌باره نقل کرده است که مقصود از {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}، [[ائمه]] است:
## [[برید بن معاویه عجلی]] نقل می‌کند که از [[امام محمد باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} پرسیدم و امام فرمود: «[[خداوند]] ما را قصد کرده است»<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۰۸. {{متن حدیث|إِيَّانَا عَنَى‌}}.</ref>.
## [[ابونصر بزنطی]] گوید: از [[امام رضا]]{{ع}} درباره آیه پرسیدم فرمود: [[صادقون]] ائمه هستند و [[صدیقین]] هم کسانی‌اند که از آنان اطاعت می‌کنند»<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۰۸. {{متن حدیث|الصَّادِقُونَ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ الصِّدِّيقُونَ بِطَاعَتِهِمْ‌}}.</ref>.
## [[محمد بن اسماعیل]] گفته است از امام رضا{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ عُلَمَاءُ صَادِقُونَ مُفَهَّمُونَ مُحَدَّثُونَ‌}}<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۷۱.</ref>، «[[امامان اهل بیت]] دانشمندان، راست‌گویان و تفهیم‌شدگانند».
# [[صدوق]] از [[سلمان]] [[روایت]] کرده است که [[امام علی]]{{ع}} به آیه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} برای اثبات خلافت و امامتش چنین [[استدلال]] و [[احتجاج]] فرموده است: شما را به خداوند قسم می‌دهم! آیا می‌دانید هنگامی که خداوند آیه {{متن قرآن|... وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} را نازل فرمود، سلمان گفت: ای [[رسول خدا]]! آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ [[حضرت پیامبر]]{{صل}} فرمود: «کسانی که به همراهی با صادقین دستور داده شده‌اند، همه [[مؤمنان]] هستند و اما عنوان «صادقین» مخصوص برادرم علی{{ع}} و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است» همه گفتند: آری [این سخن را از [[پیامبر]]{{صل}} شنیدیم]<ref>کمال الدین و تمام النعمة أبو جعفر محمد بن علی بن حسین الصدوق (شیخ صدوق)، ص۲۷۸. ر.ک: کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۲۰۱.</ref>.
# [[امام محمد باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] فرمود: «همراه با [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} باشید»<ref>الأمالی، ج۲، صص ۲۵۵ و ۲۵۶، ح۴۶۱. {{متن حدیث| مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ}}.</ref>.
# [[امام رضا]]{{ع}} درباره آیه فرمود: «[[صادقین]] ائمه‌اند»<ref>بصائر الدرجات الکبری، أبو جعفر محمد بن الحسن بن فروخ الصفار، ص۵۱. {{متن قرآن|... وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} را پرسیدم فرمود: {{متن حدیث|الصَّادِقُونَ الْأَئِمَّةُ الصِّدِّيقُونَ بِطَاعَتِهِمْ}}.</ref>.
# سليم بن قيس هلالی در [[تفسیر]] کلمه «صادقین» چنین نقل می‌کند: «روزی امیرمؤمنان علی{{ع}} با جمعی از [[مسلمانان]] گفت و گو می‌کرد و فرمود: شما را به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دهم آیا می‌دانید هنگامی که خدا آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> را نازل کرد، [[سلمان]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: ای [[رسول خدا]] آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ پیامبر فرمود: خطاب عام است و مأمورین به این دستور همه مؤمنانند و اما عنوان صادقین مخصوص برادرم علی و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است. هنگامی که علی{{ع}} این سؤال را کرد، حاضرین: گفتند: آری این سخن را از پیامبر شنیده‌ایم.»<ref>کتاب سليم بن قيس الجزء الثانى، ص۶۴۷ و ۷۶۱ و ۷۶۲؛ البحراني السيد هاشم الرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۵۱۶ الاحتجاج، ج۱، ص۱۹۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۶۴.</ref>.
# سليم بن قيس هلالی در [[تفسیر]] کلمه «صادقین» چنین نقل می‌کند: «روزی امیرمؤمنان علی{{ع}} با جمعی از [[مسلمانان]] گفت و گو می‌کرد و فرمود: شما را به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دهم آیا می‌دانید هنگامی که خدا آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> را نازل کرد، [[سلمان]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: ای [[رسول خدا]] آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ پیامبر فرمود: خطاب عام است و مأمورین به این دستور همه مؤمنانند و اما عنوان صادقین مخصوص برادرم علی و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است. هنگامی که علی{{ع}} این سؤال را کرد، حاضرین: گفتند: آری این سخن را از پیامبر شنیده‌ایم.»<ref>کتاب سليم بن قيس الجزء الثانى، ص۶۴۷ و ۷۶۱ و ۷۶۲؛ البحراني السيد هاشم الرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۵۱۶ الاحتجاج، ج۱، ص۱۹۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۶۴.</ref>.
# از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] شده است که در تفسير آيه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> فرمود: «{{عربی|مع آل محمد{{صل}}.}}». <ref>عبدعلی بن جمعه حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج3، ص185؛ سید بن طاووس، سعدالسعود، ص247؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص81.</ref>.
# از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] شده است که در تفسير آيه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> فرمود: «{{عربی|مع آل محمد{{صل}}.}}». <ref>عبدعلی بن جمعه حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج3، ص185؛ سید بن طاووس، سعدالسعود، ص247؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص81.</ref>.
# [[برید بن معاویه]] از امام باقر نقل نموده است در [[تفسیر]] این [[آیه]] آمده است: «{{عربی|ايانا عني}}»؛ یعنی مقصود ما هستیم. <ref>کلینی، اصول کافی، ج1، ص256؛ تفسیر نورالثقلین، ج3، ص185؛ فیض کاشانی، محمد محسن، تفسیر الصافی، ج3، ص480.</ref>.
# در تفسير [[البرهان]] چهارده روایت ذیل این آیه ذکر شده است از جمله از کتاب نهج البیان نقل می‌کند که از [[پیامبر]]{{صل}} درباره «[[صادقین]]» سؤال شد. حضرت فرمود: آنها علی و [[فاطمه]] حسن و حسین و [[فرزندان]] [[معصوم]] آنان تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص517.</ref>.
# در تفسير [[البرهان]] چهارده روایت ذیل این آیه ذکر شده است از جمله از کتاب نهج البیان نقل می‌کند که از [[پیامبر]]{{صل}} درباره «[[صادقین]]» سؤال شد. حضرت فرمود: آنها علی و [[فاطمه]] حسن و حسین و [[فرزندان]] [[معصوم]] آنان تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص517.</ref>.
# الحبری در تفسیر خود ذیل آیه یاد شده می‌نویسد: «{{عربی|نزلت فی علی بن ابيطالب خاصة}}». <ref>حسین بن حکم حبری، تفسیر الحبری، ص275؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج1، ص318 و 321 و 322.</ref>.
# الحبری در تفسیر خود ذیل آیه یاد شده می‌نویسد: «{{عربی|نزلت فی علی بن ابيطالب خاصة}}». <ref>حسین بن حکم حبری، تفسیر الحبری، ص275؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج1، ص318 و 321 و 322.</ref>.
۱۱٬۷۳۹

ویرایش