آیه صادقین در حدیث: تفاوت میان نسخهها
←روایات شیعه
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
=== روایات شیعه === | === روایات شیعه === | ||
در این بخش به عنوان نمونه به ذکر برخی روایات نقل شده در منابع شیعی میپردازیم | در این بخش به عنوان نمونه به ذکر برخی روایات نقل شده در منابع شیعی میپردازیم: | ||
# کافی روایات صحیح السندی در اینباره نقل کرده است که مقصود از {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}، [[ائمه]] است: | |||
## [[برید بن معاویه عجلی]] نقل میکند که از [[امام محمد باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} پرسیدم و امام فرمود: «[[خداوند]] ما را قصد کرده است»<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۰۸. {{متن حدیث|إِيَّانَا عَنَى}}.</ref>. | |||
## [[ابونصر بزنطی]] گوید: از [[امام رضا]]{{ع}} درباره آیه پرسیدم فرمود: [[صادقون]] ائمه هستند و [[صدیقین]] هم کسانیاند که از آنان اطاعت میکنند»<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۰۸. {{متن حدیث|الصَّادِقُونَ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ الصِّدِّيقُونَ بِطَاعَتِهِمْ}}.</ref>. | |||
## [[محمد بن اسماعیل]] گفته است از امام رضا{{ع}} شنیدم که میفرمود: {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ عُلَمَاءُ صَادِقُونَ مُفَهَّمُونَ مُحَدَّثُونَ}}<ref>الأصول من الکافی، ج۱، ص۲۷۱.</ref>، «[[امامان اهل بیت]] دانشمندان، راستگویان و تفهیمشدگانند». | |||
# [[صدوق]] از [[سلمان]] [[روایت]] کرده است که [[امام علی]]{{ع}} به آیه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} برای اثبات خلافت و امامتش چنین [[استدلال]] و [[احتجاج]] فرموده است: شما را به خداوند قسم میدهم! آیا میدانید هنگامی که خداوند آیه {{متن قرآن|... وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} را نازل فرمود، سلمان گفت: ای [[رسول خدا]]! آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ [[حضرت پیامبر]]{{صل}} فرمود: «کسانی که به همراهی با صادقین دستور داده شدهاند، همه [[مؤمنان]] هستند و اما عنوان «صادقین» مخصوص برادرم علی{{ع}} و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است» همه گفتند: آری [این سخن را از [[پیامبر]]{{صل}} شنیدیم]<ref>کمال الدین و تمام النعمة أبو جعفر محمد بن علی بن حسین الصدوق (شیخ صدوق)، ص۲۷۸. ر.ک: کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۲۰۱.</ref>. | |||
# [[امام محمد باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] فرمود: «همراه با [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} باشید»<ref>الأمالی، ج۲، صص ۲۵۵ و ۲۵۶، ح۴۶۱. {{متن حدیث| مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ}}.</ref>. | |||
# [[امام رضا]]{{ع}} درباره آیه فرمود: «[[صادقین]] ائمهاند»<ref>بصائر الدرجات الکبری، أبو جعفر محمد بن الحسن بن فروخ الصفار، ص۵۱. {{متن قرآن|... وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}} را پرسیدم فرمود: {{متن حدیث|الصَّادِقُونَ الْأَئِمَّةُ الصِّدِّيقُونَ بِطَاعَتِهِمْ}}.</ref>. | |||
# سليم بن قيس هلالی در [[تفسیر]] کلمه «صادقین» چنین نقل میکند: «روزی امیرمؤمنان علی{{ع}} با جمعی از [[مسلمانان]] گفت و گو میکرد و فرمود: شما را به [[خدا]] [[سوگند]] میدهم آیا میدانید هنگامی که خدا آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> را نازل کرد، [[سلمان]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: ای [[رسول خدا]] آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ پیامبر فرمود: خطاب عام است و مأمورین به این دستور همه مؤمنانند و اما عنوان صادقین مخصوص برادرم علی و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است. هنگامی که علی{{ع}} این سؤال را کرد، حاضرین: گفتند: آری این سخن را از پیامبر شنیدهایم.»<ref>کتاب سليم بن قيس الجزء الثانى، ص۶۴۷ و ۷۶۱ و ۷۶۲؛ البحراني السيد هاشم الرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۵۱۶ الاحتجاج، ج۱، ص۱۹۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۶۴.</ref>. | # سليم بن قيس هلالی در [[تفسیر]] کلمه «صادقین» چنین نقل میکند: «روزی امیرمؤمنان علی{{ع}} با جمعی از [[مسلمانان]] گفت و گو میکرد و فرمود: شما را به [[خدا]] [[سوگند]] میدهم آیا میدانید هنگامی که خدا آيه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> را نازل کرد، [[سلمان]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفت: ای [[رسول خدا]] آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ پیامبر فرمود: خطاب عام است و مأمورین به این دستور همه مؤمنانند و اما عنوان صادقین مخصوص برادرم علی و اوصیای بعد از او تا [[روز قیامت]] است. هنگامی که علی{{ع}} این سؤال را کرد، حاضرین: گفتند: آری این سخن را از پیامبر شنیدهایم.»<ref>کتاب سليم بن قيس الجزء الثانى، ص۶۴۷ و ۷۶۱ و ۷۶۲؛ البحراني السيد هاشم الرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۵۱۶ الاحتجاج، ج۱، ص۱۹۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۶۴.</ref>. | ||
# از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] شده است که در تفسير آيه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> فرمود: «{{عربی|مع آل محمد{{صل}}.}}». <ref>عبدعلی بن جمعه حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج3، ص185؛ سید بن طاووس، سعدالسعود، ص247؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص81.</ref>. | # از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] شده است که در تفسير آيه {{متن قرآن|وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> فرمود: «{{عربی|مع آل محمد{{صل}}.}}». <ref>عبدعلی بن جمعه حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج3، ص185؛ سید بن طاووس، سعدالسعود، ص247؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص81.</ref>. | ||
# در تفسير [[البرهان]] چهارده روایت ذیل این آیه ذکر شده است از جمله از کتاب نهج البیان نقل میکند که از [[پیامبر]]{{صل}} درباره «[[صادقین]]» سؤال شد. حضرت فرمود: آنها علی و [[فاطمه]] حسن و حسین و [[فرزندان]] [[معصوم]] آنان تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص517.</ref>. | # در تفسير [[البرهان]] چهارده روایت ذیل این آیه ذکر شده است از جمله از کتاب نهج البیان نقل میکند که از [[پیامبر]]{{صل}} درباره «[[صادقین]]» سؤال شد. حضرت فرمود: آنها علی و [[فاطمه]] حسن و حسین و [[فرزندان]] [[معصوم]] آنان تا [[روز قیامت]] هستند. <ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص517.</ref>. | ||
# الحبری در تفسیر خود ذیل آیه یاد شده مینویسد: «{{عربی|نزلت فی علی بن ابيطالب خاصة}}». <ref>حسین بن حکم حبری، تفسیر الحبری، ص275؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج1، ص318 و 321 و 322.</ref>. | # الحبری در تفسیر خود ذیل آیه یاد شده مینویسد: «{{عربی|نزلت فی علی بن ابيطالب خاصة}}». <ref>حسین بن حکم حبری، تفسیر الحبری، ص275؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج1، ص318 و 321 و 322.</ref>. |