مقداد بن اسود کندی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مقداد]] از اولین کسانی بود که به [[رسول خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آورد و یکی از هفت نفری است که در آغاز [[دعوت پیامبر]] {{صل}} اسلامِ خود را علنی کرد<ref>الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۴۸۱؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۴۷۷.</ref>. او همراه [[مسلمانان]] به [[حبشه]] رفت؛ اما بعد از چندی به [[مکه]] بازگشت و در سریه ابوعبیدة بن حارث به [[مدینه]] رفت، البته از برقراری [[عقد اخوت]] بین او و [[جبار بن صخر]] ـ و به روایتی [[ابوذر غفاری]] ـ این [[گمان]] تقویت می‌شود که او قبل از سریه ابوعبیدة به [[مدینه]] [[هجرت]] کرده باشد<ref>ر.ک: [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[مقداد بن اسود (مقاله)|مقداد بن اسود]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۳۱۷-۳۱۸.</ref>. او را مجمعِ [[فضایل]] و [[مناقب]] دانسته و یکی از "ارکان اربعه" شمرده‌اند و [[پیامبر خدا]]، وی را یکی از چهار نفری برشمرده است که [[بهشت]]، شیفته دیدار آنان است<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۵۸.</ref>.