←دوران خلافت عثمان
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[امام حسین]]{{ع}} در دوران خلافت عمر بالندگی یافت و در کنار پدر و برادرش به ظاهر، از [[سیاست]] و پذیرش مسئولیت [[خلافت]]، خودداری نمود و به [[تهذیب]] و [[تربیت]] [[مردم]] رو آورد و [[احکام]] دینشان را در مسیر صحیح [[رسالت]] که در سیر و سلوک پدر ارجمندش [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} و موضع‌گیری‌های اصولی و ارزشمند آن حضرت تجسم داشت، بدانان می‌آموخت<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]]، ص۲۲-۲۹؛ [[اکبر روستایی|روستایی، اکبر]]، [[حسین بن علی بن ابی طالب (مقاله)| مقاله «حسین بن علی بن ابی طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱]]، ص۴۶۶.</ref>. | [[امام حسین]]{{ع}} در دوران خلافت عمر بالندگی یافت و در کنار پدر و برادرش به ظاهر، از [[سیاست]] و پذیرش مسئولیت [[خلافت]]، خودداری نمود و به [[تهذیب]] و [[تربیت]] [[مردم]] رو آورد و [[احکام]] دینشان را در مسیر صحیح [[رسالت]] که در سیر و سلوک پدر ارجمندش [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} و موضع‌گیری‌های اصولی و ارزشمند آن حضرت تجسم داشت، بدانان می‌آموخت<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]]، ص۲۲-۲۹؛ [[اکبر روستایی|روستایی، اکبر]]، [[حسین بن علی بن ابی طالب (مقاله)| مقاله «حسین بن علی بن ابی طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱]]، ص۴۶۶.</ref>. | ||
=== دوران [[خلافت عثمان]] === | |||
{{اصلی|امام حسین در زمان عثمان}} | {{اصلی|امام حسین در زمان عثمان}} | ||
درباره عصر عثمان در منابع چند مطلب درباره امام حسین{{ع}} ذکر شده است. حضرت در ماجرای [[تبعید]] [[ابوذر]] به [[ربذه]]، موضع و [[رفتار]] عثمان را نقد کرد و بر [[درستی]] [[اندیشه]] و [[عمل]] ابوذر صحه گذاشت و علی‌رغم تأکید عثمان و [[مروان]] در عدم بدرقه او، با پدر و [[برادر]]، وی را [[همراهی]] کرد و سخنان قابل‌توجهی خطاب به وی گفت<ref>السقیفة و فدک، ص۷۷؛ شرح نهج البلاغة، ابن ابی‌الحدید، ج۸، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>. | درباره عصر عثمان در منابع چند مطلب درباره امام حسین{{ع}} ذکر شده است. حضرت در ماجرای [[تبعید]] [[ابوذر]] به [[ربذه]]، موضع و [[رفتار]] عثمان را نقد کرد و بر [[درستی]] [[اندیشه]] و [[عمل]] ابوذر صحه گذاشت و علی‌رغم تأکید عثمان و [[مروان]] در عدم بدرقه او، با پدر و [[برادر]]، وی را [[همراهی]] کرد و سخنان قابل‌توجهی خطاب به وی گفت<ref>السقیفة و فدک، ص۷۷؛ شرح نهج البلاغة، ابن ابی‌الحدید، ج۸، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref>. | ||