←آیات مربوط به ویژگیهای علم غیب خداوند
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==[[آیات]] مربوط به ویژگیهای [[علم غیب]] [[خداوند]]== | ==[[آیات]] مربوط به ویژگیهای [[علم غیب]] [[خداوند]]== | ||
*برخی از آیاتی که ویژگیهای [[علم غیب]] [[خداوند]] را میرسانند عبارتند از: | *برخی از آیاتی که ویژگیهای [[علم غیب]] [[خداوند]] را میرسانند عبارتند از: | ||
#{{متن قرآن| | #{{متن قرآن|قُل لّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ}}<ref>«بگو: جز خداوند کسی در آسمانها و زمین غیب را نمیداند و درنمییابند که چه هنگام برانگیخته خواهند شد» سوره نمل، آیه ۶۵.</ref> <ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰</ref> | ||
#{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ | #{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«بیگمان خداوند دانای نهان آسمانها و زمین است؛ او به اندیشهها داناست» سوره فاطر، آیه ۳۸.</ref> <ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن، ص ۴۹ ـ ۵۱؛ امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰</ref> | ||
#{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ | #{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«بیگمان خداوند، نهان آسمانها و زمین را میداند و خداوند به آنچه انجام میدهید بیناست» سوره حجرات، آیه ۱۸.</ref> <ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰</ref> | ||
<ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰</ref> | #{{متن قرآن|ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ}}<ref>«چون نزد آنان باز گردید، برای شما عذر میآورند؛ بگو عذر نیاورید که هرگز باورتان نخواهیم داشت؛ خداوند ما را از اخبار شما آگاه کرده است و به زودی خداوند و پیامبرش کردار شما را خواهند دید سپس به سوی دانای پنهان و آشکار برگردانده میشوید آنگاه او شما را از آ» سوره توبه، آیه ۹۴.</ref> <ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰</ref> و....<ref>ر.ک. امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج۵، ص۸۰؛ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۷۹؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن، ص ۴۹ ـ ۵۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی؛ رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ج ۱۰، ص۲۱۴ ـ ۲۱۵</ref> | ||
#{{متن قرآن|ثُمَّ تُرَدُّونَ | |||
*این [[آیات]] [[قلمرو علم]] [[الهی]] را بیان میکنند و روشن میسازند [[علم غیب ذاتی]] و مطلق مخصوص [[خداوند متعال]] بوده و علمش زمان و مکان ندارد و ابدی، استقلالی، حضوری و بی نهایت بوده و حد و مرزی ندارد و تمام چیزهای [[پنهان]] و [[آشکار]] را در بر میگیرد و بزرگی و تسلّط [[خدا]] دلیلی بر قلمرو بیکران [[علم]] اوست؛ چرا که مجرد است و در همه جا حضور دارد و شب و روز و [[پنهان]] و [[آشکار]] برای او تفاوتی ندارد و همه چیز را به طور یکسان میداند.<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ج ۱۰، ص۲۱۴ ـ ۲۱۵</ref> | *این [[آیات]] [[قلمرو علم]] [[الهی]] را بیان میکنند و روشن میسازند [[علم غیب ذاتی]] و مطلق مخصوص [[خداوند متعال]] بوده و علمش زمان و مکان ندارد و ابدی، استقلالی، حضوری و بی نهایت بوده و حد و مرزی ندارد و تمام چیزهای [[پنهان]] و [[آشکار]] را در بر میگیرد و بزرگی و تسلّط [[خدا]] دلیلی بر قلمرو بیکران [[علم]] اوست؛ چرا که مجرد است و در همه جا حضور دارد و شب و روز و [[پنهان]] و [[آشکار]] برای او تفاوتی ندارد و همه چیز را به طور یکسان میداند.<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ج ۱۰، ص۲۱۴ ـ ۲۱۵</ref> | ||
==[[علم غیب]] [[خدا]] در [[عهد قدیم]] و جدید== | ==[[علم غیب]] [[خدا]] در [[عهد قدیم]] و جدید== | ||
*در [[عهد قدیم]] و جدید ویژگی هایی برای [[علم غیب]] [[خداوند]] بیان شده است مانند اینکه [[علم غیب]] [[خداوند]] مطلق دانسته شده است.<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن، ص ۴۹ ـ ۵۱</ref> | *در [[عهد قدیم]] و جدید ویژگی هایی برای [[علم غیب]] [[خداوند]] بیان شده است مانند اینکه [[علم غیب]] [[خداوند]] مطلق دانسته شده است.<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن، ص ۴۹ ـ ۵۱</ref> |