بحث:منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*[[آیات قرآن]]: بسیاری از آیاتی که در آنها به [[فضیلت]] "[[انتظار]]" به طور کلی و بدون ذکر متعلق [[فرج]] اشاره شده است، به اصل تقویت [[روحیۀ امید]] به [[آینده]] و مقابله با [[ناامیدی]] و بدبینی نسبت به [[آینده]] نظر داشته‌اند. [[قرآن کریم]]، [[ناامیدی]] از [[رحمت خدا]] را از ویژگی‌های [[کافران]] می‌داند و از زبان [[حضرت یعقوب]]{{ع}} چنین [[نقل]] می‌کند: {{متن قرآن|يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ}}<ref>«ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش خبر گیرید و از رحمت  خداوند نومید نگردید که جز گروه کافران (کسی) از رحمت خداوند نومید نمی‌گردد» سوره یوسف، آیه ۸۷.</ref><ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.</ref> و نیز در جای دیگری آمده است: {{متن قرآن|إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا}}<ref>«به راستی با دشواری، آسانی همراه است،» سوره انشراح، آیه ۶.</ref> <ref>ر.ک. الهی‌نژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت، ص ۲۶-۲۷.</ref>

==[[انتظار]] عام از دیدگاه [[روایات]]==

#[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} نیز در این مورد می‌فرماید<ref>الهیثمی، احمد بن حجر ، مجمع الزوائد، ج ۱۰، ص ۱۴۷؛ سیوطی، جلال‌الدین ، جامع الصغیر، ص ۱۹۲. ۱۹؛ مجلسی، محمدباقر ، بحار الانوار، ج۵۲، ص ۱۲۲و ج ۲، ص ۲۸۷، ح ۲.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ اِنْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>ر.ک. الهی‌نژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت، ص ۲۶-۲۷؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵؛ ربانی‌ خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹؛ رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.</ref>. «انْتِظَارُ الْفَرَجِ عِبَادَةٌ»<ref>مجلسی، محمد باقر،  بحار الانوار، ج۵۲، ص ۱۲۲.</ref>؛ و  باز در جایی دیگر می‌فرماید<ref>تحف العقول ص ۳۷.</ref>: «[[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] من، [[انتظار فرج]] است».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.</ref> و یا می‌‌فرمایند<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْعِبَادِةِ الصَّبْرُ وَ الصَّمْتُ وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}،  الحرانی، حسین بن علی بن حسین ابن شعبة، تحف العقول، ص ۲۰۱.</ref>: «[[برترین]] [[عبادت]]، [[صبر]] و [[سکوت]] و [[انتظار فرج]] است».<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.</ref>

#[[مجلسی]] در "[[بحارالانوار]]" از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود<ref>{{متن حدیث|"مِنْ دِینِ الْأَئِمَّةِ الْوَرَعُ وَ الْعِفَّةُ وَ الصَّلَاحُ... وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ"}}، مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. ح ۱.</ref>: «از [[دین]] [[ائمه]] [[پرهیزکاری]]، [[عفت]]، [[رستگاری]] و... [[انتظار فرج]] همراه با [[صبر]] است».<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.</ref>

#[[ترمذی]] به سندش از [[رسول خدا]] (صلی [[الله]] علیه و آله ) [[نقل]] می‌کند که فرمود<ref>{{متن حدیث|"سَلِ اللَّهَ مِن فَضلِهِ فَاِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ أَن یُسْأَلَ. وَ أَفْضَلُ الْعِبادِةِ انْتِظارُ الفَرَجِ"}}، ترمذی، ابو عیسی محمد، سنن ترمذی، ج ۵، ص ۲۲۵، ح ۳۶۴۲.</ref>: «از [[فضل]] [[خدا]] بخواهید زیرا که [[خداوند]] سؤال‌کننده از خود را [[دوست]] دارد. و [[برترین]] [[عبادت]] [[انتظار فرج]] است».<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.</ref>

#[[شیخ صدوق]] از [[امام جواد]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ. مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِجَ عَنْهُ بِانْتِظَارِهِ"}}،  قمی(شیخ صدوق)، محمد بن علی بن بابویه ، کمال الدین، ص ۳۸۴. ح ۱.</ref>: «[[برترین]] [[اعمال شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] است. هرکس از این امر اطلاع داشته باشد [[خداوند]] به جهت انتظارش گرفتاری را از او برطرف می‌کند».<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.</ref>

==[[انتظار]] عام از بررسی اقوال [[علما]] و [[دانشمندان]]==

*اقوال [[علما]]: